27

1234 Words

พรพระพายเหลือบสายตาไปมองดูเขา ที่นี่บ้านของเขา ครัวของเขา เธอเป็นแขกจะไล่เขาก็ไม่ได้ อันที่จริงเขาอาสาช่วยย่อมดีกว่าให้เธอทำคนเดียว พรพระพายเห็นมาหลายครอบครัว ที่งานครัว งานบ้าน งานเลี้ยงลูก ผู้ชายมักยกให้กับฝ่ายหญิง แต่ที่สหรัฐอเมริกา ส่วนใหญ่แล้วเกือบทุกครอบครัวที่เธอเห็น งานที่กล่าวมาล้วนถูกแบ่งสรรปันกันทำ และเธอชอบแบบหลังมากกว่า “อยากช่วยก็ตามใจค่ะ แต่ห้ามช่วยทำให้ยุ่งก็แล้วกัน” พรพระพายเห็นว่านอกจากทำไข่พะโล้ให้เด็กๆ ลองชิม ถ้าพวกเขาไม่ชอบ แกงจืดอาจช่วยได้ ร่างบอบบางเดินไปที่ตู้เย็น เปิดออกมาสำรวจแล้วเห็นว่ามีหลายอย่างน่าสนใจ มือเรียวหยิบหมูสับและเต้าหู้ไข่ไก่ออกมาสองหลอดจากตู้เย็น แต่เมื่อนำวัตถุดิบทั้งหลายมากองรวมที่โต๊ะ “คุณช่วยหยิบผักในตู้เย็นมาให้หน่อย มีผักอะไรเอาออกมาก่อน เดี๋ยวฉันเลือกเอง” เธอบอกเขา ขณะนำหมูสับออกมาหมักแล้วปั้นเป็นก้อน “ได้ครับคุณนายอาเชอร์” พรพระพายเลยเห

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD