ไม่รับดอกไม้ ก็ไม่เป็นไร วันนี้เขามีของถูกใจเธอแน่ “ไม่ชอบดอกไม้ อ้อ แต่ชอบนี่ใช่ไหม ขนมฝอยทองรสชาติละมุนละไม อร่อยที่สุดต้องป้าอนงค์ ส่งตรงมาจากบางปะกงเลยนะนี่”
พรพระพายอยากปฏิเสธ แต่บังเอิญว่าเป็นของโปรด แถมเขายังซื้อมาหลายกล่อง ตั้งแต่กลับมาเมืองไทยนึกอยากกินอยู่บ่อยครั้ง แต่เปลืองค่าน้ำมัน เลยไม่อยากจะขับไปซื้อไกลๆ พรพระพายมองอย่างลังเล แต่ในที่สุดมือขาวๆ เผลอยื่นไปรับ เกรงคนหิ้วมาจะเสียน้ำใจ
“ขอบคุณค่ะ รู้ได้ไงคะว่าพายชอบ”
“ไม่ยากนี่ครับ ผมมีสปาย”
“อ้อ ยัยกานดา หรือคุณพ่อบอก” พรพระพายรับขนมเขามาแล้วจะไล่เขากลับเลยก็ยังไงอยู่ “ถามจริง ไม่คิดจะปิ๊งยัยกานดาเพื่อนพายบ้างเหรอคะ สวย น่ารัก อ่อนหวาน งานบ้านก็เก่ง” พรพระพายเชียร์กลับ เป็นเพื่อนกันมาจะไม่รู้ความในใจลึกๆ ของกานดาได้อย่างไร
“เคยคิด แต่ติดตรงที่ชอบพายมากว่า”
สำหรับชนินธรผู้หญิงตรงหน้าช่างน่ารัก ไม่ทำตัวหัวสูง เย่อหยิ่ง มีคว
