“ทำอะไร” น้ำเสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามเมื่อเขาเดินตามมาแล้วเห็นเธอทำตัวลับๆ ล่อๆ อยู่ในห้องครัวท่ามกลางแสงไฟสลัว
“เปล่าค่ะ” อิงรักสะดุ้งตกใจก่อนจะหันมามองชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า มือบางปาดเหงื่อเม็ดเล็กตามกรอบหน้าออกด้วยท่าทางเร่งรีบ
“อิงขอตัวก่อนนะคะ” ร่างบางรีบขอตัวทันทีเมื่อได้อยู่ใกล้ฟินนิคซ์แล้วร่างกายก็ยิ่งแสดงอาการแปลกๆ ออกมา
“ให้ฉันเดินไปส่งไหม” ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มออกมาด้วยความพอใจเมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่าย
“ไม่เป็นไรค่ะ” หญิงสาวปฏิเสธแล้วรีบเดินออกไปทันที
“รอฉันด้วยสิ”
เมื่อเห็นอีกฝ่ายเดินตามมาอิงรักก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งตรงไปยังห้องของตัวเองทันที เพราะร่างกายของเธอในตอนนี้มันอันตรายจนเธอไม่อาจไว้ใจตัวเองได้
“เธอเป็นอะไร” ฟินนิคซ์คว้าแขนหญิงสาวเอาไว้ทันพร้อมกับตีหน้าซื่อถามกลับทำตัวเหมือนคนไม่รู้เรื่อง
“เปล่าค่ะ อิงง่วงแล้วขอตัวก่อนนะคะ” หญิงสาวตอบก่อนจะหันหลังให้แต่ฟินนิคซ์กลับไม่ยอม
