“ไม่ต้องกังวลนะคะ ตอนนี้ปรีชยาไม่เหมือนเดิมแล้ว ยังไงก็ขอบคุณธันอีกครั้งนะคะที่พูดเตือนสติปรีชยามาตลอดว่าสักวันปรีชยาจะต้องเจอคนที่รักปรีชยา วันนี้ปรีชยาเจอแล้วค่ะ” ปรีชยาส่งยิ้มให้ธีทัศอย่างเป็นมิตรก่อนจะหันมามองหน้าวรินทร์รัมภา
“ฉันขอโทษเธอด้วยแล้วกันนะ สำหรับเรื่องที่ผ่านมา”
“ดิฉันไม่เคยโกรธอะไรคุณปรีชยาเลยค่ะ ยินดีด้วยนะคะ” วรินทร์รัมภายิ้มและแสดงความยินดีกับปรีชยา เธอไม่นึกโกรธแค้นอะไรหญิงสาวสักนิด เพราะในตอนนั้นเรื่องราวที่เกิดขึ้น ปรีชยาเองก็ถือว่าเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารมากคนหนึ่ง ทั้งสี่คนกล่าวล่ำลากันก่อนจะเดินแยกกันไป
...........................................................
“คิดอะไรอยู่ครับคนสวยของพี่” ธีทัศโผเข้ากอดวรินทร์รัมภาที่กำลังยืนดูวิวอยู่นอกหน้าต่าง หญิงสาวได้แต่ยิ้มเบาๆ ให้สามี
“วุ้นแก้วดีใจค่ะ ที่ตอนนี้เราไม่มีเรื่องค้างคาใจกับใคร คุณพ่อคุณแม่ของพี่ธันก็ดีกับวุ
