PH3 #1: Wayde

2480 Words
Warning: Hot scene ahead. Strong parental guidance. Read at your own risk. = PH3_Wayde: = "Ughh... mmmmm." A moan skipping on her mouth when I enter mine and put it in. I hardly bounching my hips in her back. fucking her so hard. Habang nakadapa ang kalahating katawan sa pool table at nakataas din ang isang paa mismo doon. "Aaaahhhh...uhmmmm.. Wayde...uhmm. fuck me more darli'n." Hindi ito magkamayaw sa pag ungol habang patuloy ako sa malakas na paggalaw ng balakang ko. I also do enter my finger in her mouth and she suck it. "fuck me harder.. ahhhhh." "Yes .like this.... ughh." Mas nilakasan ko pa ang pagbayo ko sa likuran niya na gustong gusto niya. Siya ay anak ng kongresista na ngayon ay nasa library kami mismo ng bahay nila dahil inimbitahan ako ng kanyang ama para sa isang salo salo para sa bagong bubuksan naming negosyo. Pero nangahas ito at hinila ako dito sa library habang hinihintay namin ang ama niya na manggagaling pa sa kapitolyo pauwi dito sa kanila. Ang now, it's my pleasure to sevre her. Sino ang hindi makokontento sa akin. Kung ito ang gustong gusto ng kagaya nito. Hindi ko ipagkakait ang kaligayahang hinahangad nila sa pag angkin ko sa kanila ng ganito na nakakapagbigay din sa akin ng sarap. "Ughhh...uhmmmm..ooooooohhh... so big..ahhh.. fuck me more.. moreeeee Wayde...uhmmmm."para itong sirang plaka na paulit ulit sa sinasabi. "Mmmmm." "Yeah..like this..." at mas malakas, mas mabilis ang ginawa kong pagbaon sa likuran niya, I also do put mine on her asshole.. "ugh..uhmmm fuck.. your so tight.." Mas lumakas ang ungol niya na parang nasasaktan na. But she almost shouted my name and told me to fuck her more and more. "Ughh. Harder darli'n. Ughh....Uhmm.. fuck me harder." At ang balakang niya mismo ang gumalaw na bahang nasalikuran ako at nakabaon ang buong laki ko sa kanya. I also do cupping her breast and massage it. Pinching her nipples. Napagaling niyang gumiling kahit nasa likuran niya ako, ano nalang kaya kung siya na ang nasa ibabaw ko. "Damn, ugh." Napamura ako dahil malapit na akong maglabas sa galing ng galaw ng balakang niya. Hinawakan ko siya sa balakang at nilakasan ang pagbayo ko sa likuran niya at ibinaon ng buong buo ang akin sa loob niya. "Ughh.. mmm. cum in my mouth darli'n. Ugh.." saad niya kaya naman tumalima ako at binunot ko ang akin. Mabilis na inalis niya ang condom na suot ko at agad na isinubo iyon. She take all mine inside her mouth. Sa pagtaas baba niya sa akin ay sinabayan ko ng paggalaw ng balakang ko. Hindi ko na inalintana na mabibilaukan siya kapag sasagad ang dulo ng akin sa lalamunan niya. She like this, at iyon ang ibibigay ko sa kanya. "Ugh! Uhmmmm." Sa huling baon ko ay doon ko na inilabas ang lahat ng katas ko. Deretso sa lalamunan niya at nakita ko kung paano niya nilunok iyon. "Do you like it?" Nang uuyam na ngiti ko at hinawakan ko siya sa baba patingala sa akin habang nakaluhod parin siya sa harapan ko. Magkahalo halo ng luha, sipon, laway at pawis sa mukha niya na sinamahan pa ng kaunting katas ko na nakatakas mula sa bibig niya. "Your so sweet darli'n." Nakangit pa siyang sinabi iyon at tuwang tuwa pa kahit nahirapan siya sa pagsubo ng akin. "And your so big." At bahagyan pang nilaro ang akin habang hawak parin niya ito. "It's my pleasure to serve you. Now, tidy up yourself baby." Utos ko sa kanya at walang babalang inalis ko ang kamay niya na nakahawak parin sa akin. Kumuha ng wet tissue na nandoon at pinunasan muna ang akin bago ko inayos ang sarili ko. "I'm waiting at the living room baby." And I give her a flying kiss before I went out at the library. A girl like her ay hindi bagay na iniingatan. She is wild. At alam ko na iba't ibang lalaki ang nakakagalaw sa kanya. And I don't give a damn, titikman lang. Paliligayahin tapos iyon na ang huli. Nagsaya siya at nagsaya din ako. Kaya patas lang kami. = "Sorry for waiting Mr. Anderson." Hinging paumanhin ni Congresman Lito Cardona ng makita ako na naghihintay sa sala. "Okay lang Cong.Cardona. Hindi naman ako naboring sa paghihintay dahil nandito naman ang anak niyo to intertain me." Pormal na sagot ko sabay tingin kay Ledia. "Yes dad. At masaya naman kausap si Wayde." Malambing na sagot nito at lumapit naman sa ama at yumakap dito. Kumapit na din sa kaliwang braso nito. "That's good to hear. Pasensya ka na. Tayong tatlo lang ang magsasalo salo dahil hindi naman makakarating ang dalawa ko pang anak na babae." "It's okay Cong. Cardona. Hindi din naman ako sanay na makisalamuha sa iba maliban na lang sa mga kasyosyo ko sa mga negosyo." "Iyon na nga Mr. Anderson. Dahil binigyan mo ako ng oras para makasalo ka. Bilang pasasalamat na tinanggap mo ang pakikipagsosyo sa akin sa bubuksan kong negosyo." "Walang anuman iyon Cong. Cardona, basta malaking pera ang papasok sa akin ay hindi ko tinatanggihan iyon. Pero gaya ng sabi ko, huwag niyo lang idadawit ang pangalan ko kapag panahon ng kampanya niyo dahil hindi ko iyan mapapayagan." "Makakaasa ka Mr. Anderson. Hindi ko naman babaliwalain ang uportunidad na makasosyo ka sa isang negosyo. Matagal na din kasi na nagbabalak ako pero hindi inaapprobahan ng pinsan mo ang deal ko sa kanya." Sabi pa nito na ang tinutukoy ay si Ace. "Spare Ace here now Cong. Cardona dahil wala kayong maasahan sa pinsan kong iyon. Kung gaano kahaba ang deal ko sa negosyo ay mas mahaba ang sa kanya kaya hindi siguro napagtutuunan ng pansin iyon." "Kaya nga Mr. Anderson at iyon ang ipinagpapasalamat ko dahil gaya ng sabi ko malaking bagay na ang pagpansin mo sa deal ko para sa negosyo." "Yeah, it's my pleasure." Tanging sagot ko na lang dito..iniwasan ko ang mapatingin kay Ledia na ngayon ay malagkit na namang nakatingin sa akin. "Kung ganun, doon na tayo sa hapag kainan para makapaghapaunan na tayo." "Sure." Sumunod na ako sa kanila. Palingon lingon sa akin si Ledia na tinapunan ko lang ng seryusong tingin. Sa mga tingin niya ay nandoon parin ang pagnanasa na nakita ko habang inaangkin ko siya. But that was the last time dahil hindi na iyon mauulit pa. "Come on, feel at home Mr. Anderson. Set down." Alok nito. Tumabi pa sa akin ng upo si Ledia at halata na pinagdidikit ang mga siko namin ng magsimula na kaming kumain. Hindi ko na lang pinansin dahil habang kumakain na kami ay nag uusap kami ng papa niya sa negosyong bubuksan nito. Pero hindi nakaligatas sa akin ang pasadyang ibinaba ni Ledia ang kamay sa ilalim ng lamesa at ipinatong iyon sa gitna ko. Humihimas, dumadama. "Maybe we can talk some other time cong. Cardona." Magalang na sabi ko dito. Mabuti na lang at patapos na kaming kumain. Kaya maingat na inilapag ko ang kutsara't tinidor na hawak ko at tumayo. "Maraming salamat ulit sa paunlak mo mr. Anderson, malaking bagay talaga sa amin ang makasosyo ang isang kilalang pamilyang Anderson." "Walang anuman iyon cong. Cardona." Tinapunan ko ng blankong tingin si Ledia. Tama na ang minsan na pinagbigyan ko ito. Kaya hindi ko na nagustuhan ang pagdidikit nito sa akin. "Salamat din sa hapunan, hindi na din ako magtatagal dahil may mahalaga pa akong bagay na dapat tapusin." "Sige Mr. Anderson." "You don't need to send me out cong. Cardona." Sabi ko dito ng palakad pa itong palabas ng bahay nila. "Okay, well Ledia, samahan mo si Mr. Anderson hanggang sa labasan." Magalang na akong nagpaalam muli dito kaya naman si Ledia na ang naghatid sa akin palabas. "Wanna hangout with me again, darli'n?" "Sorry, miss Cardona, but thanks for the time. Don't expect to much. Nagsaya ka at nagsaya ako. Tama na ang minsan. Salamat sa oras mo. Kung hindi mo mamasamain, mauuna na ako." Walang kangiti ngiting sabi ko dito at inalis ang pagkakapulupot ng braso nito sa akin na halata na hindi nagustuhan ang mga sinabi ko. Pero wala akong pakialam, ginusto naman niya iyon, nagpatangay lang ako. Hindi ko na ito tinapunan ng tingin ng makasakay na ako ng kotse ko at hindi na ako muling lumingon pa sa bahay nila. Ni sa rear mirror ay hindi ko na inabalang tignan. Nagtuloy na ako sa penthouse ko para makapagpahinga na din. Napaaga lang ako ng uwi ngayong araw na ito dahil sa paanyaya ni cong. Cardona na dati ay halos maghahating gabi na ako kung uuwi at magpapahinga. Madami na ding branches ang kompanyang naipatayo ko. Iba lang ang kompanya na ipinapahawak sa akin ni lolo. At hindi ko pa masasabing akin iyon dahil wala pa sa pangalan ko. Malaking kompanya kumpara sa sarili kong mga negosyo. At walang wala ang negosyo ko kung ihahambing sa kompanyang iyon. At alam ko naman na kung hindi sa kagustuhan ng lolo ay wala sa akin ang apelyedong Anderson dahil natakpan na iyon ng apelyedo ng papa. Pero okay lang din naman sana kung hindi na ipinasunod ng lolo sa akin ang apelyedo niya dahil kaya ko namang mabuhay ng hindi dala dala iyon. = "Just leave it in my table Karen. After that, you can take your lunch break now." Utos ko na lang ng isalubong sa akin ng secretary ko ang mga dukomentong nahakot niya sa ibat ibang department ng kompanya para sa mga proposal ng mga bagong proyekto nila. "Yes sir." Tumalima naman ito. Ako naman ay nagtuloy sa paglabas at tinungo ang fire exit at umakyat sa rooftop ng kompanya kung saan ako laging nagpapalamig. Maganda doon dahil nagpagawa ako mismo ng maliit na nipa house para pagpahingaan. Nagpasabi na din ako sa lahat ng mga empleyado ko na walang pwedeng umakyat ng rooftop maliban sa akin. Doon ako nagpapalipas ng oras kapag ganitong lunch break, doon na din ako nagpapahatid mismo ng pagkaing inoorder ko. Pagkatapos kumain ay maiidlip saglit. Minsan nga doon na din ako nag papalipas ng gabi ko kapag tinamad na akong umuwi, kumpleto na din kasi ang gamit ko sa loob ng maliit na nipa house at parang iyon na ang isa sa mga tirahan ko. Pero pagbukas palang ng pintuan palabas sa rooftop ay agad na natawag ang pansin ko sa isang lalaking kampante lang na nakaupo mismo sa pinakagilid ng rooftop. Damn! Hindi ba niya naisip na isang kamali lang na galaw niya ay mahuhulog na siya mismo. At sa taas na tatlumpong palapag siguradong hindi lang basta patay kundi baka durog pa ang buong katawan pagbagsak nito. Gusto ko sana siyang sitahin pero naisip ko na baka ginawa ko iyon ay magulat pa siya at magiging dahilan na malaglag na siya ng tuluyan. At iyon ang hindi pwedeng mangyari, dahil building ng kompanya ko mismo ito mahuhulog at siguradong mababatikos iyon kung sakali. Damm it! I want to shout, at pagmumurahin ang lalaki dahil sa naisip ko. Dahil ayaw kong magkaroon ng issue ang kompanya ko kung may balak man siyang magpakamatay. Ano ba ang nasa isip niya at doon pa talaga sa gilid umupo. Damn it again. You fucking little fox. Gigil na unti unti akong lumapit. Kung kailangan hilain ko siya pababa sa pagkakaupo doon ay gagawin ko saka ko siya pagagalitan. At sino ba siya at hindi ba niya na hindi sila pwedeng umakyat dito dahil nagbawal na ako. At ang lakas nitong suwayin ang patakaran ko. Pero ganun na lang ang pagka tigagal ko at napatigil mismo sa paglapit sa kanya ng makitang tumayo ito doon. Dumipa pa tumingala. Damm him! What is he doing? "Masaya ako." He said but that was the saddest tune I've ever heard. "Masaya ako na naipakilala ko kung ano ako." Pagpapatuloy niya na halos pasigaw na niya iyong sinasabi. Ano bang pinagsasabi nito? Sinasabi niyang masaya siya pero nakita ko ang pagyudtyog ng balikat nito na parang umiiyak. Pero hindi iyon ang mahalaga ngayon, ang akin ay ang maalis siya doon sa kinatatayuan niya para hindi siya mahulog. But how, kung magsasalita ako ay baka magulat siya. "Bakit mapagkait ang mundo?" Muli kong narinig mula sa kanya. "I am just gay, pero para na akong may sakit na nakakahawa na iniwasan, itinakwil at nilimot ng walang pag aalinlangan." Pagdadamdam niya. He is gay? So iyon ang dinadamdam niya. Na hindi siya tanggap ng taong kakilala niya at mahal sa buhay. "Pero masaya akong mawawala sa mundong ito, dahil naipakilala ko kung sino ako." Sa sinabi niyang iyon ay doon ko na talaga napagtanto na balak nitong magpakamatay at tumalon mismo sa mismong building ko. "Hey you. "doon na ako nagsalita kaya naman bumaling siya sa akin. Muntik pa itong nawalan ng balanse ng humarap siya sa akin na siyang ikinakaba ko. Sunod sunod pa ang ginawa kong paglunok dahil kinabahan ako na sa isang kamali lang niya ay mahuhulog na talaga siya. Nakatitig lang siya sa akin at puno ng lungkot ang mga mata. "Kung gusto mong magpakamatay, huwag dito. Dahil hindi ako makakapayag." Hindi ko alam kung paano siya pakikiusapan, dahil hindi ko porte ang pakiusapan ang sino man. Isang ngiti ang gumuhit sa kanyang mga labi. Ngiti na puno naman ng lungkot ang mga mata at kaunti na lang ay tutulo na ang mga luhang namumuo doon. "Are you here para pagsabihan din ba ako ng masasama, na isa akong salot sa lipunan dahil bakla ako?" Tanong nito sa akin. "Damn it. Don't move." Gigil na pinigil ko siya ng bahagyang humakbang siya patalikod. Damn! Kaunti na lang mahuhulog na siya. "So what if your gay, damn it. Are you out of your mind. Hindi sulusyon ang pagpapakamatay para takasan ang bagay na iyan. Hindi ko nakikita sayo ang baklang sinasabi mo hindi gaya ng mga bakla na lagi kong nakikita. Hindi ko mahimigan sa boses mo ang salita ng mga baklang lagi kong naririnig. Damn it! Many people in this world indeed gay but they are proud of it. Kahit na ipagtabuyan sila at isumpa." Pigil ang galit na sabi ko dito. Kalmanti pa iyon dahil ayaw kong sigawan ito gaya ng kung paano ako magalit sa mga taong nakapaligid sa akin. "Come on, hindi sulusyon iyan. Lets talk about it." Saka ko inilahad ang kamay ko sa kanya at unti unting lumapit. Pero sa paglapit ko ay siya namang paghakbang niya paatras dahilan para lalo akong kabahan. Damn it again and again. Mahuhulog na siya. "You.. fucking litlle fox." Mabilis pa sa sigundo na kumilos ako na nilapitan siya at mabilis na hinila siya paalis sa gilid at nagbabadya ng kamatayan. Pero ng mahila ko siya at masiguradong ligtas na ay pumalahaw siya ng iyak na ikinarindi ng tainga ko. "Shut up will you. Stop crying. Damn it." Pero kaysa tumigil dahil sa pagsigaw ko ay mas umiyak pa siya. ***** To Be Continued *****
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD