PH3 #45

3188 Words

Typos and grammatical error ahead!! ¤¤¤ WAYDE POV: ¤¤¤ Nahahabag akong makita siya sa kalagayan niya habang tahimik na umiiyak. Hindi na daw umimik simula ng mapatunayan niya na wala na nga ang baby na dinadala niya. Hindi ko nga maalala pero ang bigat sa pakiramdam ko ang makita siyang umiiyak pero hindi ako nagpadala sa emosyon ko. Hindi makakatulong sa akin iyon lalo na at nawala siya sa alaala ko. Nakalabas na siya sa hospital at inuwi ko sa bahay dahil sabi nina Nay Pau na nakatira nga siya sa bahay at napatunayan ko naman iyon dahil nasa mismong silid ko ang mga damit niya. Ipinalipat ko na lang kina yaya Gretha ang mga damit nito na nasa silid ko sa kabilang silid para doon na manatili. I don't know what exactly happen pero wala sa sistema ko ang makasama ito sa iisang silid

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD