ช่วงเย็นของอีกวัน
ตอนนี้ฉันกำลังอาบน้ำอยู่และยังอยู่ที่บ้านของบอสซันเพราะเขาไม่ยอมไปส่ง ฉันต้องไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาลอีกวันนี้ บอสซันขอไปด้วย จู่ ๆ เขาก็อ้อนเหมือนเด็กเลย
เมื่อวานยังโมโหจนแทบจะฆ่าฉันอยู่เลยมาวันนี้เหมือนแมวน้อยเชื่อง ๆ ตัวหนึ่ง
อาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำโดยมีบอสซันนั่งมองฉันอยู่ตรงปลายเตียง
“เธอจะไม่ยอมคบกับฉันจริง ๆ หรือไง” เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่เขาถามคำนี้กับฉัน
“ค่ะ”
“อย่าใจร้ายสิเหมย”
“นี่เรียกว่าใจร้ายแล้วที่บอสทำกับฉันล่ะคะ เรียกว่าอะไร” ฉันถามกลับ
“ตอนนี้ฉันรู้ใจตัวเองแล้วไง”
“มันก็เรื่องของบอสนี่คะ ลุกขึ้นไปอาบน้ำได้แล้วค่ะฉันจะไปเยี่ยมแม่”
บอสทำหน้างอแล้วก็ลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำตามคำสั่งของฉัน
ที่ฉันยังไม่ตกลงคบกับบอสเพราะอยากแก้เผ็ดที่เขาแกล้งฉันแล้วก็ดูถูกฉันสารพัด เรื่องดูถูกถึงจะไม่ได้ตั้งใจเพราะเข้าใจผิดฉันก็เถอะ ตอนนี้ฉันยังคบกับบอส
