7.23 pm.
ตืด...
แรงสั่นของโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งทำให้ฉันที่กำลังแต่งหน้าอยู่เหลือบมองก่อนจะเอื้อมมือไปกดรับสายจากพ่อที่โทรเข้ามาหา
"ฮัลโหลค่ะพ่อ"
(ทำอะไรอยู่น่ะวิเวียน)
"แต่งหน้าค่ะ"
(แต่งหน้าไปไหนกัน?)
"ดินเนอร์"
(กำลังจะออกไปดินเนอร์กับเจ้ากายลูกชายท่านอัยการใช่ไหม?)
ฉันขมวดคิ้วมองตัวเองผ่านกระจกทันทีหลังพ่อตอบกลับมาแบบนั้น เขารู้ได้ไงว่าฉันจะไปกับพี่กาย
"ทำไมพ่อรู้?"
(ก็บังเอิญเจอท่านอัยการเขา เขาคุยให้ฟังว่าลูกชายเขาพูดถึงลูกบ่อยมาก)
"อ่า...งั้นก็ตามนั้นแหละค่ะ"
(เจ้ากายก็ดีนะพ่อว่า เป็นถึงลูกชายอัยการต่อไปต้องตามรอยพ่อแน่เผลอๆไปได้ไกลกว่าอีก)
"ค่ะ"
(อย่าทำเสียงเบื่อแบบนั้นสิวิเวียน แล้วก็ทำตัวดีๆกับพี่เขาด้วยให้เขาได้เอ็นดูลูกนานๆ)
"หนูรู้ค่ะพ่อ แค่นี้นะ"
ฉันกดวางสายจากพ่อพลางถอนหายใจออกมาเสียงดังขณะที่มือที่กำลังถือลิปอยู่ก็ค่อยยกมันขึ้นมาทาปากตัวเองช้าๆ
