ร้านอาหาร
“พอทานได้ไหมจ๊ะหนูเจ้าขา”
แก้มใสถามเจ้าขาที่ตักอาหารตรงหน้าทานด้วยความเอร็ดอร่อยโดยไร้เสียงพูดคุย เพราะเธอกำลังเพลิดกับรสชาติของอาหารที่อร่อยเสียจนเธออยากจะฟาดให้เรียบ ก่อนที่เจ้าขาจะเงยหน้าขึ้นยิ้มให้ป้าแก้มใสที่มองเด็กสาวด้วยความเอ็นดู ด้วยรู้สึกว่าเจ้าขาจะอร่อยเสียจนข้าวติดแก้ม
“ดูจากหลักฐานที่ข้างแก้มก็น่าจะรู้แล้วนะคะว่าอร่อยหรือไม่อร่อย”
นับดาวแซวว่าที่ลูกสะใภ้ยิ้ม ๆ ก่อนที่จะหยิบเม็ดข้าวที่ข้างแก้มออกให้อย่างอ่อนโยน ทำเอาเจ้าขายิ้มจนตาหยีด้วยความเขินที่กินข้าวเที่ยงด้วยความเอร็ดอร่อยจนแลดูเหมือนตะกละไม่ทันระวังจนข้าวติดแก้ม ก่อนที่นับดาวจะตักกับข้าวมาใส่จานให้เจ้าขาอีก
“ถ้าอร่อยก็ทานเยอะ ๆ นะจ๊ะ หลานออกมาจะได้แข็งแรง”
นับดาวบอกเจ้าขาด้วยรอยยิ้มก่อนที่เจ้าขาจะยิ้มน้อย ๆ แล้วลงมือทานอาหารตรงหน้าด้วยความเอร็ดอร่อย โดยที่แก้มใสและนับดาวคอยตักอาหารให้อยู่ตลอด ทำให้เจ้าขาร
