ถ้าเธอไม่รัก ฉันจะไป

บทที่3 น้ำตาห้ามไหล

“เอมมิกา!”

ไตรภพตะเบ็งคอกดังลั่น เขาพยายามควบคุมเสียงไม่ให้สั่น เขาเพิ่งเคยเห็นเธอในโหมดเกรี้ยวกราด แต่เขาไม่รู้ว่าต้นเหตุทั้งหมดเป็นเพราะความไม่รู้จักพอ ภรรยาแต่งเหยียดยิ้มก่อนจะเอ่ยต่อว่า...

“เฮียคงคิดไม่ถึงล่ะสิว่าเอมไม่กล้าขัดคำสั่งเฮีย ไปบอกน้องสาว(ไม่แท้)ของเฮียแล้วกัน ว่าต่อจากนี้เอมจะไม่เกรงใจ ใครทำเอมก่อน เอมจะเอาคืนให้สาสม”

“ถ้าเธอคิดจะทำอะไรว่านนาง เฮียไม่ปล่อยเอาไว้แน่”

ไตรภพหัวเสียที่ภรรยาแต่งเคยหัวอ่อน ยอมเขา ยอมถวายหัวแทบให้ทุกอย่าง กลับหัวแข็ง ดื้อรั้น เปลี่ยนแปลงตัวเองจากเดิม สวยเซ็กซี่กว่าสวยจืดชืดธรรมดา เขาไม่อาจเถียงสู้เอาชนะเมียแต่ง(ไร้)รัก ก้าวเดินออกจากห้องหอ(กำลัง)ร้างรา

“ที่ผ่านมาเฮียไม่เคยมีหัวใจเสี้ยวหนึ่งให้เอมเลยสินะ ทำไมเอมถึงไม่เป็นคนนั้น คนที่เฮียถูกเลือก เอมต้องทำยังไง”

จากเสียงประตูห้องปิดดังลั่นลง ที่เคยแสดงด้านความเข้มแข็งต่อสามีกลับพังครืนทลายมลายหายไปพริบตา เอมมิกาพยายามสะกดกลั้นความอ่อนแอไม่ให้ไหลลงต่อหน้าเฮียสาม บอกตัวเองว่าน้ำตาห้ามไหลเสียเด็ดขาด ทว่า...สิ่งที่คิด กลับสิ่งที่แสดงออกตอนนี้กลับตรงข้ามกันสิ้นเชิง

“ฮึก ทำไมเอมต้องไปรักคนที่เขาไม่รักเอมด้วย เฮียสามใจร้าย”

ปลดปล่อยหยาดน้ำตาไหลร่วงรินจากดวงตาคู่สวยอันบอบช้ำ เธอปล่อยโฮร้องไห้ออกมาให้หมดเสียตอนนี้ ดีกว่าต้องเสียน้ำตาให้คนที่ไม่เคยเห็นค่าภายในอนาคต เพราะ...ต่อจากนี้เอมมิกาจะไม่เสียน้ำตาแก่คนที่ไม่คู่ควรกับการเสียน้ำตาอันสิ้นเปลือง

“เกมมันเพิ่งจะเริ่ม อย่าเพิ่งยอมแพ้ไปก่อนแล้วกัน เฮียสามของเอม”

…

ว่านนาง น้องสาว(ไม่แท้)ของไตรภพ หญิงสาวเป็นน้องสาวเพื่อนรักเฮียสาม เธอแอบหลงรักเพื่อนพี่ชายตั้งนาน แต่พอรู้ว่าคนที่เธอชอบกลับต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นเพื่อธุรกิจครอบครัว เธอยิ่งพาลโกรธผู้หญิงคนนั้นที่ได้ใบทะเบียนสมรส

ทว่า...เธอรู้ว่าเฮียยอมจำนนแต่งงานกับเอมมิกาเพราะพ่อแม่เขา ในใจเขาไม่เคยรักเมียแต่งสักนิด ไม่เหมือนกับเธอ ที่ต้องมาหาทุกลมหายใจเข้าออกก็ยังเป็นเลขาสาวส่วนตัว

“เฮียขา...ทำไมเฮียมาช้าจัง หรือว่าเมียแต่งของเฮียฉุดดึงรั้งเฮียเอาไว้อยู่กับตัวพี่เอม พี่เอมเห็นแก่ตัวจัง ว่านใจหายหมด คิดว่าว่านจะต้องเสียเฮียไปให้กับพี่เอม”

ว่านนางทำตัวเปรียบเสมือน ‘เมีย’ เขามากขึ้นไปทุกที เลขาสาวบนเตียงกลางคืนเจ้าของโรงแรมสวมกอด พยายามจูบปากหนา แต่ถูกเขาบ่ายเบี่ยง

“ว่านนาง วันนี้เฮียเหนื่อยมามากพอแล้ว พอเถอะ อย่าทำตัวแบบนี้ ขืนคนอื่นเห็นเข้ามันจะน่ารังเกียจ”

ไตรภพนั่งหน้าเคร่งเครียดเรื่องเอมมิกาเริ่มตอบโต้ สู้คน เขาต้องการหย่ากับเธอเพราะไม่อยากให้เอมมิกาต้องจมปลักความทุกข์ทน ไม่ว่าเธอพยายามทำดีอย่างไร เขาก็ไม่มีวันรักผู้หญิงเจ้าแผนการ แม้ว่าส่วนลึกบ่งบอกว่าก็ไม่อยากหย่ากับเมียแต่งคนนั้นก็ตาม

“เฮีย!”

ท่าทางกระฟัดกระเฟียดไม่พอใจของเมียเก็บอีกคนของเขา ว่านนางแปลกใจ หรือว่าผู้หญิงคนนั้นพยายามพูดอะไรบางอย่างให้เขาเปลี่ยนใจ

“อย่าโกรธสิว่านนาง ที่เฮียกลับมาหาน้องว่านช้า ก็เพราะเฮียไปคุยกับเอมเรื่องเฮียจะหย่ากับเธอ แต่เธอดื้อรั้น ไม่ยอมหย่ากับเฮีย กว่าเฮียจะปลีกตัวออกมาได้ ก็ใช้เวลานานพอสมควร”

อย่างไรว่านนางก็เป็นน้องสาวเพื่อนสนิท เขารับปากเพื่อนว่าต้องดูแลน้องสาวแทนให้ดีที่สุด ห้ามขัดใจเธอ เขาต้องทำให้น้องสาว(ไม่แท้)หายโกรธด้วยการไม่ลืมซื้อกระเป๋าที่เธออยากได้มาฝาก ซึ่งไตรภพไม่เคยซื้อของอะไรให้เอมมิกา สถานะเมียแต่งเลยสักครั้ง

“เฮียจะหย่ากับพี่เอมจริงๆ เหรอคะ นี่เป็นข่าวดีที่ว่านนางดีใจมากกว่ากระเป๋ารุ่นล่าสุดที่เฮียซื้อมาให้เลยค่ะ รักเฮียสามนะคะ”

ว่านนางต้องการขึ้นแท่นเมียแสนรักของไตรภพทั้งพฤตินัยและทั้งนิตินัย สิ่งที่เธอต้องการอยากได้คือใบทะเบียนสมรส เธอไม่อยากให้พวกพนักงานโรงแรมซุบซิบนินทาว่าเป็นเพียงเมียน้อย

เมียเก็บท่านประธานชั่วครั้งชั่วคราว ซึ่งตลอดเวลาผ่านมา เธออดทน อดกลั้น หวังให้เฮียสามสุดที่รักหย่ากับเมียแต่ง

“แต่เอมบอกว่าไม่หย่า เฮียไม่รู้จะทำยังไง”

“ผู้หญิงทุกคนเขาไม่อยากอยู่กับสามีที่ไม่ได้รักเธอหรอกค่ะ เฮียก็รู้ว่านิสัยพี่เอมดื้อรั้น แข็งข้อ อยากเอาชนะจะตายไป ที่ว่านนางรู้ เพราะว่านเคยเจอฤทธิ์พี่เอมตอนที่พี่เอมโมโหดีค่ะ”

ว่านนางถือกระเป๋าที่ไตรภพทุ่มเทเงินมากมายมาให้ ซึ่งเธอไม่รู้ว่าจำนวนเงินพวกนั้นเป็นจำนวนเงินที่พ่อแม่เมียให้เป็นสินสอนสมรสระหว่างงานแต่งเขากับเอมมิกา เทียบเท่ากับว่าเงินที่ซื้อกระเป๋าไม่ใช่เงินเฮียสาม แต่เป็นเงินของเอมมิกา

ไตรภพจำภาพเหตุการณ์งานเลี้ยงโรงแรมเกือบแตกดี ภรรยาสาวชอบหาเรื่องน้องสาวสุดที่รัก เอมมิกาพาลอาละวาดว่านนาง เธอหมดความอดทนเลขาสาวพูดจาเสียดสีแทงใจดำตอกย้ำทุกครั้ง

แน่นอนว่าเธอฝากรอยตบใบหน้าหวานของว่านนางแดงบวมช้ำ และคำพูดตัดพ้อน้อยเนื้อต่ำใจก็ยังตามมาคอยหลอกหลอนในใจเขาตั้งแต่นั้นมา

‘เอมไม่อยากทำร้ายใคร ถ้าคนคนนั้นไม่มาหาเรื่องเอมก่อน น้องสาวของเฮียพูดจาไม่ดีใส่เอม หาว่าเอมเห็นแก่ตัว แย่งเฮียไปจากเธอก่อน และว่านนางกำลังจะทำร้ายเอม เอมก็แค่ป้องกันตัว’

‘จะใครจะทำร้ายใครก่อนมันไม่สำคัญ แต่เธอทำกับว่านนางต่อหน้าแขกทุกคนในโรงแรมมันรุนแรงมากเกินไป จะคิดจะทำอะไรก็เว้นหน้าเฮียบ้าง ลืมตัวไปแล้วหรือว่าเป็นเมียเจ้าของโรงแรมจิราวัฒน์’

‘เอมไม่ลืมว่าเอมเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเฮีย เอมว่าเฮียคงลืมมากกว่าว่าใครคือเมียตัวเอง เอมไม่รู้ว่าเอมหรือว่านนางกันแน่ที่เป็นเมียเฮียตัวจริง’

‘เอม’

‘เฮียจำไว้เลยว่าเฮียต้องเสียใจมากที่สุดที่ต้องทำกับเอมแบบนี้ ไม่มีใครรักเฮียจริงใจมากกว่าเอมอีก แต่ถ้าเฮียเลือกมันมากกว่าเมียถูกต้องทางกฎหมาย เอมก็จะไม่ทนอีกต่อไป!’

“เฮียสามคะ กำลังคิดอะไรอยู่เหรอคะ ว่านเรียกเฮียตั้งหลายครั้งแล้ว เฮียไม่ตอบเลย”

ว่านนางสะกดกลั้นเก็บซ่อนความไม่พอใจเอาไว้เต็มอก รู้ทั้งรู้อยู่ในใจว่าเขาใจเหม่อลอยคิดถึงเมียแต่งคนนั้น

“เฮียก็คิดอะไรเรื่อยเปื่อย ว่าจะต้องทำยังไง เอมมิกาถึงจะยอมหย่ากับเฮีย”

คำพูดเอาอกเอาใจน้องสาว คนถูกคำหวานหยอกเย้าแอบยิ้มหน้าเบิกบาน

“เดี๋ยวว่านนางจัดการเองค่ะ เฮียไม่ต้องห่วง ว่านว่าพี่เอมคงทนต่อไม่ไหวจึงต้องเอ่ยปากขอหย่ากับเฮีย แล้วเมื่อถึงตอนนั้นเฮียอย่าลืมคำพูดนะคะว่าจะรับผิดชอบว่านไปเป็นเมีย ว่านต้องการจดทะเบียนสมรสกับเฮียสาม”

“มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ ว่านนาง”

ทุกสิ่งทุกอย่างที่ว่านนางปรารถนาต้องการอะไร ไม่ว่าเงิน โทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุด กระเป๋าแบรนด์เนม เสื้อผ้า รองเท้าสวยๆ คอนโดหรูหรา ไตรภพย่อมหาให้ได้ เพราะมันเป็นสิ่งของนอกกาย แต่สิ่งของทางใจ คงจะเป็นไปยาก

“แค่นี้มันไม่มากไปค่ะ แค่ว่านขอใบจดทะเบียนสมรสกับเฮีย กระดาษใบเดียว เฮียก็ยังให้ไม่ได้”

“เฮียไม่อยากมีปัญหากับพ่อแม่ของเฮีย เอาไว้รอถึงวันนั้นก่อนแล้วกัน”

ไตรภพบอกปัดแบบขอไปที แม้ความจริงเขาสับสนความรู้สึกตัวเอง ว่าอาจจะไม่หย่ากับเอมมิกา

“เฮียพูดจริงๆ นะคะ เฮียดูเครียดๆ ถ้าอย่างนั้นว่านนางขอทำหน้าที่ระบายความเครียดจากตัวเฮียนะคะ ว่านคิดถึงร่างกายเฮียสามมากที่สุด”

ว่านนางยิ้มยั่วยวน พยายามบุกจู่โจมเขา ทว่าไตรภพปฏิเสธการตอบรับจูบจากเธอ ก่อนจะหาคำข้ออ้างแก้ตัวให้ดูดีว่า...

“วันนี้เฮียเหนื่อยมาทั้งวัน เฮียต้องการพักผ่อน น้องว่านก็ต้องพักด้วยเหมือนกัน พรุ่งนี้ต้องมีประชุมตอนเช้า คุณเลขาของเฮีย”

ไม่ทำให้ว่านนางต้องผิดหวัง ใบหน้าคมสันโน้มลงแนบปากจุ๊บแก้ม กดจูบหน้าผากมนแผ่วเบา ก่อนขอตัวเข้าห้องน้ำ เพียงแค่นี้ก็ทำให้เธอรับรู้ว่าเป็นคนสำคัญมากกว่าเมียแต่ง

ว่านนางไม่สนใจเฮียสามเดินหลีกเลี่ยงเข้าห้องน้ำ หญิงสาวมุ่งสนใจแต่กระเป๋าราคาแพงหาซื้อยาก แต่สิ่งที่เธอต้องการมากกว่านั้นคือกระเป๋าใบนี้เหมือนกระเป๋าเอมมิกาเคยซื้อใช้เมื่อเดือนที่แล้ว

“พี่เอมจะรู้สึกยังไงถ้าหากรู้ว่าสามีของพี่ซื้อของมาให้น้องสาวของเขา คงจะอกแตกตายน่าดู แค่คิดก็สะใจรอแล้ว” พรุ่งนี้ว่านนางจะไปโชว์กระเป๋าใบนี้ที่แบรนด์โรมาเซ่ ซึ่งเป็นแบรนด์ของเอมมิกา ภรรยาของพี่ชาย(ไม่แท้)เธอ