บทที่5 แม่ของลูก
1674 Words
ดูเหมือนว่าว่านนางไม่ทันระวังตัว เผลอก้าวเท้าข้างหนึ่งออกมาอันตรายมากที่สุด ทำให้เธอเกือบหน้าคว่ำล้มลงกับพื้นต่อหน้า เมียหลวง ชั่ววินาทีนั้นเธอผูกใจเจ็บแค้นต้องเอาชนะผู้หญิงที่ชื่อเอมมิกาไม่ได้สักครั้ง
“โอ๊ย!”
ว่านนางจงใจร้องลั่นเสียงดัง เห็นร่างสูงใหญ่ของไตรภพกำลังมาตามดูเหตุการณ์ เธอต้องการให้เขารู้ว่าเมียแต่งพยายามทำร้ายน้องสาว(ไม่แท้)สามี
“ว่านนาง”
“ลูกเอม ลูกเป็นอะไรหรือเปล่า”
วิลาสินีได้ยินเสียงร้องดังลั่นออกด้านนอกห้อง ในใจคิดกระหวัดว่าลูกสาวอาจถูกว่านนางทำร้าย แต่ผลลัพธ์กลับตรงกันข้าม
เอมมิกาเข้มแข็ง ตอบโต้กลับเจ็บแสบอย่างที่คิดเอาไว้มาก
“เอมไม่เป็นอะไรค่ะคุณแม่ แต่เอม...”
เอมมิการู้ว่านี่คือนิสัยแท้จริงของผู้หญิงชอบแอบลักกิน ขโมยกินของคนที่มีเจ้าของอยู่แล้ว ภาพเหตุการณ์เมื่อสักครู่ เมียในสมรสแค่อยากเตือนเมียบำเรอ
เมียเก็บของเฮียสาม ก็ทำทีขัดแข้งขัดขาสะดุดเล็กน้อย แต่ว่านนางใจกล้ากว่าที่เธอคิด แบบนี้สิคนที่คิดจะมาเป็นเมียน้อยเฮียสาม
“ว่านนาง เอม เธอทำอะไรว่านนาง”
ไตรภพตรงปรี่เข้ามาช่วยคนเสแสร้งแกล้งร้องโอดโอย เรียกร้องความสนใจล้มลงกระแทกกับพื้นแข็งๆ
ภาพแสนเจ็บปวดมากสำหรับภรรยาแต่ง คือสามีหันเหไปสนใจผู้หญิงคนอื่นมากกว่าเมียตัวเองยืนอยู่ตรงหน้า เอมมิกาสะกดกลั้นก้อนความเสียใจกลืนลงไป
แต่อาการเก็บซ่อนความขมขื่นถูกบันทึกเอาไว้ในหัวใจแกร่งของคนบางคนบังเอิญผ่านมาเห็น
“เอมว่าเฮียควรถามคนของเฮียดูสิค่ะว่าเธอมาที่นี่ทำไม”
“ว่านนาง ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น เฮียงงไปหมด”
ไตรภพพยุงประคองร่างเล็กลุกขึ้นเพราะอายผู้คน เลขาสาวทำทีออเซาะทรงตัวยืนด้วยตัวเองไม่ไหว แอบโอนเอนซบอกแกร่ง เยาะเย้ยต่อหน้าเมียหลวงที่แต่งกันในนามเท่านั้น
“น่าหมั่นไส้”
วิลาสินีแอบนินทาน้องสาว(ไม่แท้) ดูก็รู้ว่าอยากได้พี่ชายเพื่อนมาเป็นผัวตัวเอง
“ว่านก็แค่อยากลองมาใช้บริการแบรนด์ของพี่เอม พี่สะใภ้ของว่านนาง แต่พี่เอมพูดจาไม่ดีใส่ว่าน ว่าว่านเป็นคนต่ำต้อย ไม่เหมาะสมการเข้าสังคมผู้ดี แถมยังทำร้ายว่าน จงใจขัดขาของว่านให้ล้มลง ว่านเจ็บ ข้อเท้าจะพลิกไหมคะเฮีย โอ๊ย!”
ว่านนางได้ทีใส่ร้ายป้ายสี จงใจโยนความผิดทั้งหมดให้กับเจ้าของแบรนด์
“จริงเหรอ เอมมิกา เธอได้ทำอย่างที่ว่านพูดออกมาทั้งหมดหรือเปล่า”
ไตรภพเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง คุณหญิงวิลาสินีทนดูลูกสาวถูกใส่ร้ายไม่ไหว ออกโรงปกป้องเป็นพยานอยู่ในเหตุการณ์
“ไม่จริงค่ะคุณไตรภพ น้าออกมายืนยันได้ว่าลูกสาวน้าไม่เคยทำร้ายหรือพูดจาไม่ดีใส่ใครก่อน มีแต่ผู้หญิงของคุณไตรภพต่างหากที่จ้องจะหาเรื่องลูกเอมของน้าก่อน”
“คุณน้า”
ไตรภพเพิ่งสังเกตเห็นว่ามีแม่เมียแต่งมาด้วย เขาแอบรู้สึกผิดต้องเข้าข้างคนอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาสาว
“เฮียสาม เฮียไม่เชื่อคำพูดน้องสาวคนนี้เหรอคะ ว่านจะฟ้องคุณหญิงแม่ว่าเฮียเข้าข้างเมียมากกว่าว่านนาง”
เจ้าตัวกลัวใจว่าเฮียสามของเธอจะไม่เชื่อคำพูด เพียงเพราะเกรงใจมารดาเอมมิกาที่เป็นเพื่อนสนิท เหมือนกับว่าเกมนี้ว่านนางกำลังพ่ายแพ้
“เมียถูกต้องตามกฎหมายกับน้องสาวไม่แท้ ไม่เกี่ยวข้องกันกับทางสายเลือด เธอคิดว่าเฮียจะเชื่อใครเหรอ ว่านนาง เอมยอมรับว่าเอมทำผิดเรื่องการขัดขา แต่น้องสาวเฮียทำตัวไม่ดีใส่เอม ใครที่ไหนจะทนได้ เฮียทนได้ไหมถ้าหากว่าเอมมีผู้ชายคนอื่นสนใจ ทนได้ไหมล่ะคะ”
“อย่ามายอกย้อนเฮีย”
ไตรภพถลึงตาแข็งดุกร้าว เอมมิกาไม่สะทกสะท้านเสียด้วยซ้ำ เรื่องของผู้หญิงเฮีย มันค่อนข้างไร้สาระ เสียเวลาทำมาหากิน
“เฮียคะ เฮียต้องช่วยน้องคนนี้ด้วยนะคะ ว่านเจ็บขา”
ว่านนางไม่เลิกเรียกร้องเอาแต่ใจ เธอเกลียดเอมมิกา เกลียดผู้หญิงทุกคนที่เข้ามายุ่งเกี่ยวเฮียสามของตน
“น้องสาวไม่แท้หรือ...กันแน่ อย่าคิดว่าเอมไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรกัน ถ้าเฮียสามคิดว่าเอมหาเรื่องทำร้ายคนของเฮียก่อน ก็หาพยานมายืนยันว่าเอมเป็นคนทำก่อนหรือเปล่า”
เอมมิกาใจแข็ง ระงับเพลิงโทสะ พยายามใจเย็นลง ยะเยือกเย็น ซ่อนสีหน้าใบหน้าแท้จริงเอาไว้ในหน้ากากน้ำแข็งเย็นชาว่าเธออ่อนแอ เมื่ออยู่ตรงหน้าสามีที่เธอรักมาก
“เอมมิกา เฮียรู้นิสัยเธอดี ว่านนาง กลับกันเถอะ อย่าไปมีเรื่องคนไร้เหตุผล พาลอาละวาดไปทั่ว เฮียไม่ต้องการเห็นหน้าเมียแต่งเฮีย”
คำพูดเสียดสีแทงบาดแผลหัวใจชอกช้ำ เอมมิกาทำได้เพียงร้องไห้ในใจที่รู้ว่าตัวเองเป็นภรรยาแสนเกลียดชังของสามีแต่ง
“เฮีย! ว่านนางไม่ยอมนะคะ เฮียไม่ทำอะไรสักอย่าง ว่านไม่อยากอยู่หลบๆ ซ่อนๆ อีกแล้ว”
ว่านนางเอะอะโวยวาย เมื่อไม่ได้ดั่งใจตน คิดไปไกลว่าเอมมิกาคงทนไม่ไหวเอ่ยปากขอหย่าสามี ทว่าผิดคาด...ภรรยาสมรสเฮียสามนิ่งเงียบ เฉยชา ไม่เอ่ยอะไรออกมามาก กิริยามารยาทวางตัวเป็นหญิงผู้ดี ไม่เหมือนผู้หญิงมาจากที่ต่ำต้อยชอบใช้เสียงดังโวยวาย ซึ่งเป็นกิริยาที่น่ารังเกียจ
“ว่านนาง! ขืนเป็นแบบนี้อีก เฮียจะไม่ใจดีกับเธออีก และอาจส่งเธอกลับไปหาที่เดิมที่เธออยู่”
“เฮีย!”
ว่านนางยอมจำนน ไม่กล้าขึ้นเสียง กลัวว่าเฮียสามจะส่งเธอกลับที่ซ่อมซ่อเหมือนเดิม
“ผมในฐานะพยาน ผมขอพูดได้ไหมครับว่าผู้หญิงคนนี้จงใจหาเรื่อง พูดจาไม่ดี พูดจาละเมิดสิทธิบุคคลอื่นกับคุณเอมมิกาก่อน ผมเห็นตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนนี้ ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ลองถามน้องสาวของผมที่เป็นลูกค้าประจำของแบรนด์โรมาเซ่ก็ได้นะครับ ผมเป็นพยานยืนยันว่าเรื่องนี้คุณเอมมิกาเป็นผู้บริสุทธิ์อีกคน”
น้ำเสียงเข้มทุ้มใหญ่เอ่ยประกาศกร้าวแทรกกลางระหว่างสองสามีภรรยาและคนของสามีหนุ่ม ไตรภพแอบหน้าตึงเห็นชายร่างสูงใหญ่ ใบหน้าคมสันหล่อ เสมือนลูกรักพระเจ้าสมบูรณ์แบบเดินมาพร้อมผู้หญิงอีกคน ซึ่งเป็นลูกค้าVIPของแบรนด์โรมาเซ่ รู้จักสนิทสนมเอมมิกาดี
“คุณภัค มาได้ยังไงกันคะ แล้ว...”
เอมมิการู้จักผู้หญิงเดินตามหลังผู้ชายคนนั้นแอบทำใจเธอสั่นหวั่นไหวตั้งแต่แรกพบ ผู้หญิงสาวสวยเป็นลูกค้าใช้บริการแทบทุกวันจนกลายเป็นแขกVIP
“ขอโทษแทนพี่ชายของภัคด้วยนะคะคุณเอม คือว่าพี่พระรองมาส่งภัคที่นี่ แล้วบังเอิญผ่านมาเห็นพอดี พี่พระรองคะ พอเถอะค่ะ ภัคอายคุณเอม”
ภัคจิรา ลูกค้าประจำแบรนด์โรมาเซ่ จนกระทั่งหญิงสาวสนิทสนมเจ้าของแบรนด์ตัวจริง ภัคจิราชื่นชอบผู้หญิงสวย เก่ง ฉลาด รวย น่าเสียดายที่แต่งงานไปแล้ว ไม่อย่างนั้นเธออาจจะแนะนำพี่ชายเพิ่งกลับมาจากทำงานต่างประเทศหลายปี รู้จักเอมมิกา
ภัคจิรามีพี่ชายคนเดียวคือ ‘พระรอง’ วันนี้เธอเพิ่งรับพี่ชายจากสนามบินเมื่อไม่กี่ชั่วโมง อีกอย่างวันนี้ก็แวะทักทายมาหาเจ้าของแบรนด์โรมาเซ่ แต่พระรองดื้อรั้นตามน้องสาวจนได้
“นายเป็นใคร มายุ่งเกี่ยวอะไรกับเรื่องคนอื่น”
ไตรภพหงุดหงิดมีคนอื่นแทรกกลางยุ่งความสัมพันธ์สามีภรรยาแต่ง
“ผมก็แค่เป็นผู้หวังดีคนหนึ่งที่อยากเข้ามาช่วยเหลือ ผมทนเห็นคนที่ถูกใส่ร้าย ทั้งที่ตัวเองไม่ใช่คนผิดไม่ได้ ผมขอยืนยันว่าคุณเอมมิกาเป็นผู้บริสุทธิ์ คนของคุณต่างหากที่อยากทำร้ายเธอ ผมพูดจริงไหมครับ”
พระรอง คณาสิทธิ์ ยกยิ้มมุมปากเอาชนะ ชายหนุ่มปกปิดตัวเจ้าของแท้จริงว่าตัวเองคือใคร
เขาเพิ่งกลับมา หลังจากหาประสบการณ์ในชีวิตอยู่ที่เมืองนอก ไม่มีใครรู้ว่าครอบครัวคณาสิทธิ์ทำธุรกิจเกี่ยวกับอะไร
แต่วันนี้เขาถูกใจผู้หญิงคนหนึ่ง ทันทีเห็นหน้าหวาน ทำตัวเข้มแข็ง ความจริงเก็บซ่อนอ่อนแอข้างใน พระรองชอบผู้หญิงประเภทนี้ ไม่เสียแรงที่ตามน้องสาวออกมาเปิดหูเปิดตา ไม่คิดว่าจะเจอเนื้อคู่รวดเร็ว
‘คนนี้แหละคือแม่ของลูกพี่ พี่อยากจะจีบคุณเอมมิกาของน้องภัค’
‘แต่คุณเอมเขาแต่งงานมีสามีแล้วนะคะพี่พระรอง คุณเอมรักสามีเขาจะตาย ภัคว่าพี่ควรตัดใจ หาดูผู้หญิงยังโสดคนอื่นๆ ไหมคะ’
ความจริงจากภัคจิรา ทำเอาความหวังพระรองแตกพังทลายรู้ว่าเอมมิกาแต่งงานแล้ว
‘แต่งได้ก็เลิกกันได้ เพราะเท่าที่ดู ดูท่าว่าสามีของคุณเอมจะมีเล็กมีน้อย จ้องจะหาเรื่องคุณเอม พี่ต้องเข้ามาช่วย เผื่อว่าบางทีคุณเอมอาจจะใจอ่อน ยอมหันมามองพี่บ้าง’
‘พี่พระรอง! นี่พี่เอาจริงเหรอ’
ภัคจิราไม่เห็นหนทางว่าเอมมิกาจะยอมเลิกสามีแต่งมีเมียเก็บซุกซ่อน ดูท่าว่างานจีบหญิงจะงานหินแล้วล่ะ
“ว่านนาง เธอหาเรื่องเอมก่อนเหรอ”
ไตรภพเชื่อในสิ่งพยานพูดยืนยัน ว่านนางกลัวความผิดแกล้งเป็นลม ยอมรับความจริงไม่ได้
“สำออย”
ผู้หญิงมองดูเหตุการณ์ทางหนึ่งแอบเบะปากว่านนาง เธอแอบสนใจ แอบชอบสามีของเพื่อนรัก ทว่า...มีว่านแรดคนหนึ่งคอยขัดแข้งขัดขาตลอดเวลา
- Writer
