Kabanata 113...
MAG A ALAS ONSE NA ng makarating kami sa hospital kung saan dinala si Lanie. Wala pa ring kangiti-ngiti ang labi ni Judie, nababasa ko pa rin sa mga mukha nito ang matinding pag- alala. Simula'ng mag drive ito ng sasakyan tila ba nag -iisa lamang ito. Ni, salita walang nanulay sa bibig nito. Tila ba ako isang istatwa doon dahil tatapunan lang ako ng tingin nito pag tumingin ito sa side mirror na katabi ko. Gusto ko na rin magselos sa nakikita ko. Halos takbuhin na nito ang pagpasok sa loob ng hospital. Hindi ko nga alam kung naaalala pa ba ako nito. Naalala pa ba nito na kasama ako dahil nahuhuli ako kahit ba kapit nito ang palad ko.
Ngayon naka-upo ako sa labas ng kuwarto. Dalawang kamag-anak ni Lanie ang nasa loob kaya't 'di kami makaalpas ng pasok. Dahil dalawa lang a
