When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
เอี๊ยด! รถหรูราคาแพงถูกขับเข้ามาจอดยังด้านในลานจอดรถใต้ตึกคณะนิเทศฯ โดยมีคนตัวเล็กที่นั่งทำหน้าหงอไม่ยอมลงจากรถ "จะไม่ไปเรียนรึไง จะสายแล้ว" ปากหนาเอ่ยถามขึ้น "แล้วมันเพราะใครล่ะ! ฉันเจ็บ" วาเลนที่ยังคงโมโหอยู่หันไปพูดใส่หน้าคนด้านข้างด้วยความลืมตัว "ไม่ได้ทำแรงขนาดนั้น" "นี่ไม่แรงเหรอเตวินทร์!?" "แค่รอบเดียวก็หยุดแล้วไง" "หึ ฉันจุกไปไม่รู้เท่าไหร่ที่นายกระแทกเข้ามา" "ก็อย่าทำอีก อย่าไปเมาแล้วจะจูบกับคนอื่น" "..." เจ้าของใบหน้าสวยก็นิ่งไม่ตอบหันหน้าหนีกลับมาที่เดิมด้วยท่าทียังคงแสดงออกถึงความหัวเสีย "หรือเธอจะลาวันนี้ เดี๋ยวคุยกับแซมดี้ให้" ร่างสูงมองหน้าถามคนตัวเล็กที่นั่งทำหน้าหงออยู่ "ไม่ต้องมายุ่ง" "วาเลน" "เพราะนายนั่นแหละ...ไอ้คนโรคจิต!" พูดจบ วาเลนก็รีบเปิดประตูเดินจากรถทันทีด้วยความเร่งรีบเพราะกลัวว่าหากอยู่ต่ออาจจะไม่ค่อยปลอดภัยกับตัวเองสักเท่าไหร่ เพราะประโยคที่เขาม