เป็นครั้งแรกในรอบหลายสิบปี ของการเผชิญหน้ากับผู้หญิงที่ให้กำเนิด หลังจากได้รับข่าวที่ลูกชายถูกยิงบาดเจ็บสาหัส ก็รีบบินข้ามประเทศมาหา ตัวเล็กยังคงช่วยพยุงเขากลับขึ้นห้องนอนส่วนตัวโดยมีผู้เป็นแม่เดินตามหลัง จากนั้นซินเจียก็ปล่อยให้ทั้งคู่อยู่กันตามลำพัง
"ตอนที่แม่ได้ข่าวหัวใจแม่แทบสลาย ลูกโดนยิงขนาดนี้คงจะเจ็บมาก" แม่รีบเข้ามานั่งริมข้าง มือลูบไหล่ลูกชายอย่างถนอม "แม่ขอโทษนะกราฟ"
"ทำไม..ถึงมารู้สึกผิดเอาป่านนี้ แม่ทิ้งผมไว้ลำพังทั้งที่ตอนนั้นผมยังเด็ก แม่ไม่เคยคิดถึงความรู้สึกที่ฝังลึกอยู่ในใจ ทุกอย่างเป็นเพราะแม่ ทำให้ผมไม่กล้ารักใคร ฮึกกก เพราะผมกลัวว่าจะถูกทิ้งเหมือนพ่อ"
"กราฟ ฮือออ~"
"แต่ตอนนี้ผมได้ตระหนักถึงชีวิตแล้ว แม้ว่าพ่อจะปากร้ายแต่ก็ยังทำงานเพื่อวางแผนอนาคตไว้ให้ผม แล้วผมก็มีซินเจียผู้หญิงที่ผมกล้าจะรักได้หมดหัวใจ เธอแสนดีและคอยอยู่เคียงข้างผมมาตลอด"
"แม่อยากจะชดใช้ทุกอย่างค
