"พี่จอดรถแทบไม่ทัน เห็นหลังไวๆ คิดไว้แล้วว่าต้องใช่"
"ไม่เจอกันตั้งนานมาทำอะไรแถวนี้คะ"
"พี่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศครับ พอจะมีเวลาคุยที่คุยกันสักนิดไหม ดีใจจังที่ได้เจอ"
ไมค์ เพื่อนสนิทของกราฟสมัยมัธยมปลาย ทั้งคู่สนิทสนิทคุ้นเคยกันอยู่แล้ว ก่อนจะหาร้านไอศกรีมเพื่อนั่งพูดคุยถามไถ่
"น้องซินเจียเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแล้ว โตขึ้นตั้งเยอะ แถมยังดูเปลี่ยนไป" ไมค์เริ่มบทสนทนา
"เปลี่ยนไปยังไงหรือคะ"
"ก็ดูท่าทางสวยขึ้นและแต่งหน้าด้วย"
"เป็นสาวมหาวิทยาลัยแล้วนะคะ ก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลง ฮ่าๆ"
"แต่สำหรับพี่..ซินเจียยังคงสดใสเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน พี่กลับมาอยู่เมืองไทยแล้ว เราคงมีเวลาเจอกันบ่อยขึ้น ว่าแต่ทำไมตอนนั้นซินเจียถึงรีบย้ายบ้านล่ะ"
เขายังคงสุภาพพูดจาอ่อนหวาน จ้องมองเธอคล้ายกับวันวาน ดวงตาที่ชอบพออีกทั้งความรู้สึกที่มีให้ยังดูไม่จางหายจากวันวาน
ซินเจียตอบกลับตามมารยาท เธอเล่าถึงเหตุการ
