"มีอะไรเหรอ" ปรากฏว่าเป็นกราฟ ใบหน้าหล่อเหลาจ้องมองตัวเล็กที่มีท่าทางไม่ปกติ "ทำไมทำสีหน้าแบบนั้นล่ะ"
"พี่เห็นแพรไหม ไหมคะ"
"ไม่เห็นนะ เพื่อนของเธอหายไปเหรอ"
"ใช่ค่ะ"
"อ๋อออ คงคิดว่าอยู่กับฉันล่ะสิ มองโลกแง่ร้ายเกินไปหรือเปล่า ในห้องมีตั้งหลายคน ฉันคงไม่ทำอะไรประเจิดประเจ้อขนาดนั้นหรอกมั้ง หรือว่าเกิดหึงหวงขึ้นมา"
สายตาทะเล้นทำให้ซินเจียใบหน้าแดงฉาน ก่อนจะหลีกเลี่ยงแทรกเข้าไปทำธุระในห้องน้ำ สักพักเมื่อเปิดประตูออกมาทุกคนก็อยู่ครบ แพรไหมส่งยิ้มหวาน พร้อมพูดเสียงเล็ก "ตามหาเราอยู่เหรอ? เห็นพี่กราฟบอก"
"ชะ ใช่ นึกว่ากลับไปแล้ว"
"ขอโทษที่ไม่ได้บอก พอดีโทรศัพท์มา ก็เลยออกไปคุยข้างนอกห้อง กลัวว่าจะรบกวนคนอื่น"
"อืมมม แล้วแพรไหมจะกลับยังไง ขับรถมาเองหรือเปล่า เมาไม่ขับนะอันตราย"
"เราขึ้นแท็กซี่มา ไม่ต้องเป็นห่วงเลย"
"ตอนนี้ก็ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว แอมเมาจนสลบเลย เฮ้อออ"
"เห็นเล่นเกมเป่ายิ
