เสพติดแฟนเก่า

EP.7- เต็มแผ่นหลัง[ฉันทนไม่ไหวแล้วซินเจีย]

ลานจอดรถ

"ปะ ปล่อย ฮือออ~" น้ำเสียงเครือสั่นของซินเจียดังขึ้นเป็นระยะ เนื่องจากกำลังถูกปลุกปล้ำอย่างไม่เต็มใจจากชายแปลกหน้า

"อย่าดิ้นได้ไหมวะ!! รีบเอาจะได้รีบกลับ"

"อย่านะคะ ฮึก ปล่อยหนู"

"ขนาดเมาแทบไม่ได้สติยังแรงเยอะ อยากรู้ว่าโดนเย่อจะมีแรงรับการกระแทกแค่ไหน"

"อ้วกกกก"

"เชี่ย!!!!"

ตัวเล็กดิ้นขัดขืนจนทำให้ร่างกายกระสับกระส่าย อาเจียนแอลกอฮอล์ที่ดื่มมากมายออกมา ชายหนุ่มแปลกหน้าโมโหจัด ก่อนจะจับร่างบอบบางกระชากออกจากรถแล้วเหวี่ยงลงพื้นทั้งด่าทอเสียงดัง "ทำเป็นสะดีดสะดิ้งนัก แถมมาอ้วกรดกูอีกอีฉิบหาย! มึงต้องโดนสั่งสอน"

หมับ

ฝ่ามือง้างขึ้นจะตบตัวเล็กที่ตอนนี้คว่ำคะมำคลุกฝุ่น แต่กลับมีมือหนาคว้าข้อแขนล่ำเอาไว้ เมื่อหันกลับมาปรากฏว่าเป็น กราฟ

ใบหน้าหล่อดุดันกำลังเคร่งเครียดจัด

ตุบ!

ผวะ!

จากนั้นทั้งหมัดทั้งมวยก็ซัดเข้าใส่ชายแปลกหน้าที่มีท่าทางก้าวร้าวกับผู้หญิงตัวเล็กซึ่งสติไม่สมบูรณ์มากนัก เจมส์เรียกพรรคพวกมาช่วยกันกระทืบซ้ำ ก่อนจะบอกให้กราฟพาซินเจียออกไปแล้วตัวเองจะอยู่เคลียร์ทุกอย่างให้

รถแล่นขับมาจนถึง คอนโดมิเนียม สวรรค์ชั้น7 เป็นที่พักอาศัยหลักของกราฟ ตึกสูงเสียดฟ้าราคาหลายล้านพร้อมความปลอดภัย

แกร๊ก

"ดื่มเหล้าไม่เก่งก็ยังจะสรรหามาเที่ยวกลางคืน! เธอไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลยหรือไง" กราฟด่าพร้อมหิ้วร่างที่เปื้อนเลอะด้วยอ้วกพยุงไปยังห้องน้ำ "ถ้ามันพาเธอไปโรงแรมใครจะช่วยทัน ฮะ! มีสติบ้างหรือยังเนี่ย"

ซ่าาาา

เสียงน้ำที่ไหลมาจากฝักบัวถูกเปิดเพื่อชำระล้างสิ่งปนเปื้อน เมื่อเสื้อผ้าของตัวเล็กเปียกปอน กราฟรีบหยิบผ้าเช็ดตัวปกคลุมแล้วพยุงมานั่งตรงโซฟากลางห้อง

กริ๊ดดดดด!!!

คงเพราะความเย็นของน้ำจึงทำให้ตัวเล็กมีสติขึ้นมาบ้าง เธอส่งเสียงกรีดร้องทันทีที่เห็นหน้ากราฟ จากนั้นก็ทุบตีที่แผลงอกแกร่งอย่างบ้าคลั่ง อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัวล้มลงจนโซฟากระเด้งกระดอน

"โอ้ยยยย อัก! ทีกับฉันมีแรงทุบตีขึ้นมาทันทีเลยนะ" ในตอนนี้ตัวเล็กฟาดงวงฟาดงา คงเพราะตกใจกับสถานการณ์เมื่อกี้ที่เพิ่งเกิดขึ้น

"ไอ้คนบ้า ไอ้คนเลว ฮือออ~"

"มีสติหน่อยสิ นี่ฉันเอง!! ซินเจีย"

"พะ พี่กราฟ...ฮึกกก~"

"ใครบอกให้เธอเมาจนไม่รู้จักระวังตัว ถ้าฉันไปช่วยเธอไม่ทันรู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง คงมีผัวหรือไม่ก็ท้องไม่มีพ่อก่อนเรียนจบแน่"

ดวงตาปรือบ่งบอกถึงความรู้สึกและสติที่ยังไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ เสื้อผ้าเปียกน้ำจนทำให้เห็นผิวขาวแนบเนื้อ หัวใจชายหนุ่มเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ น้ำเสียงแผ่วเอ่ยถามตัวเล็ก

"นี่เธอยังเมาอยู่หรือเปล่าเนี่ย?"

"น..หนูปวดหัวจัง ปวดหัวมากเลย"

"เธอแค่ปวดหัว แต่ฉันปวดทั้งตัวแล้วเนี่ย คนนะไม่ใช่กระท้อน เธอจะทุบให้น่วมเลยหรือไง"

"อ๊าาา~อะ อะไรดันขา"

"ใครให้เธอมาขึ้นคร่อมผู้ชาย เป้าฉันมันแข็งจนฟาดปากเธอแตกได้แล้วนะ ยัยเด็กโง่"

คงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ยังคงซึมซับในกระแสเลือด ทำให้ตัวเล็กไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ แม้จะเริ่มรู้ตัวขึ้นบ้างเล็กน้อย แต่ท่านั่งที่ขึ้นคร่อมมือคล้องคอยังคงทำให้ใจชายเต้นระส่ำหวั่นไหว สะโพกมนกระตุกแอ่นเมื่อสัมผัสบางอย่างที่อยู่ภายใต้กางเกงกำลังพองตัวอย่างน่าเกรงขาม กราฟพ่นลมหายใจฟืดฟาดก่อนจะพูดบางอย่าง "กลิ่นของเธอ..ยังหอมเหมือนเคยเลยนะซินเจีย อยากสัมผัสให้มากกว่าที่เคยจังเลย"

ไม่พูดเปล่ามือหนาลูบสะโพกมนที่อยู่ในท่าแอ่น ใบหน้าสวยหวานวางทับทาบบนบ่าแกร่งอย่างหมดเรี่ยวแรง ตัวเริ่มร้อนผ่าวอุณหภูมิเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่นานริมฝีปากหนาก็พุ่งประกบจูบเนืองแน่น เรียวลิ้นเกี่ยวตวัดลิ้มรสชาติน้ำลาย ตัวเล็กใบหน้าแดงฉานคล้ายเลือดกำลังสูบฉีด

'อ๊าาาา~อะ'

เสียงครางเริ่มดังแทรกลมหายใจพ่นถี่ ในขณะยังจูบกันอย่างเคล้าคลอ กราฟที่ทนไม่ไหวกระซิบพลางเอื้อมมือไปรูดซิปกางเกงตัวเองออก "ฉันทนไม่ไหวแล้วซินเจีย อ๊าห์~จะเสร็จ" พูดจบก็รีบงัดอาวุธคู่กายออกมา เป็นบ้องลำยาวใหญ่เท่าแขนเจ้าของ จากนั้นชักรูดหลายทีจนน้ำกามพวยพุ่งกระเซ็นเต็มแผ่นหลังขาวเนียนที่เลิกเสื้อขึ้นเล็กน้อย

ซินเจียกระตุกเป็นจังหวะ เธอเพียงรู้สึกเหมือนมีน้ำอุ่นพุ่งเข้าใส่ ก่อนที่จะสลบเหมือดไร้สติไปอย่างว่าง่าย กระทั่ง เช้าวันต่อมา

"ฮะ?! พี่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้หนู" ซินเจียตกใจแทบจะหัวใจวายเมื่อตื่นมาอยู่ในชุดลำลองซึ่งไม่ใช่ของตัวเอง "น..นี่พี่ฉวยโอกาสได้ยังไง"

"เธอจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้เลยใช่ไหม"

"จำไม่ได้เลยค่ะ เกิดอะไรขึ้นหรือคะ"

"อยากรู้เรื่องไหนก่อน? โดนมอมเหล้า โดนลากไปลวนลาม หรือตอนโดนฉัน..."

"!!!!"