บทที่ 9
แฟนของลูก
ลลิตรีบวิ่งไปหาพ่อแม่ของเธอทันทีที่เห็นว่าพวกเขาลุกขึ้นได้ กอดทั้งพ่อและแม่ด้วยความรักและคิดถึง ดวงตาคู่หวานนองน้ำตาอย่างห้ามไม่อยู่ เมื่อถามสารทุกข์สุขดิบกันพอสมควรแล้ว พ่อผู้หวงลูกสาวก็เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงดุดันเล็กน้อย
“ว่าแต่ลูกพาใครมาด้วย หืม?”
เธอลืมไปเสียสนิทเลยว่าไม่ได้มาคนเดียว จึงมีสีหน้าลำบากใจเล็กน้อย ระหว่างทางลลิตคิดมาแล้วว่าจะแนะนำทัตเทพกับพ่อแม่ว่าอย่างไร แต่ว่าในตอนนั้นเอง เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นสบตากับพ่อ…
ผู้ชายร่างกำยำเสียยิ่งกว่าทัตเทพ ไม่สวมใส่เสื้อ ใส่แต่กางเกง ผิวดำจนเห็นแต่ดวงตา และดวงตาคู่นั้นจ้องเขม็งมาที่พ่อของเธอ ลลิตเผลอถอยห่างออกมาด้วยความหวาดกลัว เธอหันกลับมามองด้านหลังของแม่ ก็เห็นว่ามีผู้ชายลักษณะคล้ายกันอยู่อีกคนหนึ่ง
ทัตเทพก้าวเข้ามาภายในห้อง ดวงตาคู่นั้นจ้องมองดวงวิญญาณตัวดำทมิฬด้วยแววตาแข็งกร้าว พวกมันถอยหลังกันคนละก้าวสองก้าว เพราะรู
