บทที่ 38
รัก หลง
ดวงวิญญาณทั้งหลายรับทราบแล้วพากันออกตามหา เวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมงแต่ก็ยังไม่พบ ทัตเทพพยายามสงบจิตสงบใจเข้าฌาณ หากแต่ไม่สามารถทำใจให้สงบได้ แม้พยายามตามหาร่องรอยอาคมที่ร่ายไว้กับลลิต แต่คล้ายกับถูกตัดขาด
ทัตเทพไม่สามารถบุ่มบ่ามออกไปตามหาตอนนี้ได้ เนื่องจากนั้นเป็นการกระทำที่โง่เขลาสิ้นดี ออกไปโดยไร้หนทาง มีแต่เสียแรงเปล่า อย่างน้อยต้องรู้สถานที่สุดท้ายที่ลลิตอยู่ แต่ตอนนี้เขาไม่รู้อะไรเลย สิ่งเดียวที่ทำได้ในตอนนี้นั่นคือใจเย็นๆ เพราะเขารู้ดีว่าช่วงนี้เป็นช่วงเคราะห์กรรมของลลิต ยากที่จะหยุดได้
หากหยุด เกรงว่าเคราะห์กรรมนั้นจะหนักหนาขึ้น เป็นกรรมที่เขาเองไม่อาจแทรกแซงได้
มีหลายคนที่เข้ามาหาเขาในช่วง ‘ดวงตก’ เช่นนี้ แต่ทัตเทพก็ไม่สามารถช่วยได้ ไม่อย่างนั้นจะส่งผลกระทบทั้งสองฝ่าย เจ้ากรรมนายเวรจะซ้ำเติมหนักขึ้น เกิดการอาฆาตไม่รู้จักจบจักสิ้น ที่ทำได้คือการผ่อนหนักให้เป็นเ
