ฉันหยุดไม่ได้ ก็ยายฉันเสียทั้งคนนะจะให้ฉันนั่งยิ้มแป้นให้เขาได้ยังไง
“ฮึก ๆ ฉันขอโทษค่ะ ฉันทนไม่ไหว”
‘ปึง’ แก้วเหล้าถูกกระแทกลงบนโต๊ะสุดแรง และคุณแทนไทก็ลุกขึ้นล้วงกระเป๋ากางเกงไปยืนหันหลังให้ที่ริมหน้าต่าง
“มันยังไม่ถึงเวลาที่เธอจะอ่อนแอ คืนนี้เธอมีงานต้องทำ” ฉันเลิกคิ้วขึ้นหนึ่งข้างปาดน้ำตาที่ไหลออกมาด้วยหลังมือ
“ทำอะไรคะ?”
“คืนนี้ไอ้แก่นั่นต้องนอนกับเธอ” เอิงเอยเงยขึ้นมองหน้าฉันทันที
“ฉันไม่สบายอยู่ค่ะ คือ... ฉัน”
“เธอต้องทำให้ผับของไอ้ดัชซ์ที่กำลังจะตกเป็นของผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ในมือฉัน” ในหัวตอนนี้ตีกันไปหมด เขาจะให้ฉันเอาตัวเข้าแลกขอผับกับรัฐมนตรีปรีชางั้นเหรอ บ้ารึเปล่า? ถ้าทำแบบนั้นฉันก็ไม่ต่างจากพี่แนนเลยนะ
พอกระวนกระวายในใจ สักพักฉันก็นึกขึ้นได้อีกเรื่องหรือในซองเอกสารที่พี่แนนรีบเก็บจะเป็นเอกสารผับพี่ดัชซ์
“ถ้าคุณให้ฉันเสียตัวให้รัฐมนตรีปรีชา ฉันทำไม่ได้ค่ะ” คุณแทนไทห
