ตอนที่ 15 รู้สึกผิด
"พี่เตอร์...เจ้าขาขอโทษ"
"!! "
"ก็เจ้าขาง่วงนี่คะ" ตอนอยู่บนเครื่องก็นอนไม่หลับ พอถึงโรงแรมบปุ๊บก็ต้องลงมาคุยงานกับพี่เตอร์ต่อเลย ฉันก็ต้านทานความง่วงไม่ไหวน่ะสิ
ส่วนความหิวน่ะ มันก็หิวแหละแต่มันง่วงมากกว่าไง ก็เลยเผลอหลับไปเลย แถมยังหลับลึกซะด้วย แล้วพอฉันตอบไปแบบนั้น ฉันก็เจอสายตาดุๆ ของพี่เตอร์ตวัดมาที่ฉันทันทีพร้อมกับพูดขึ้น
"ง่วง!? แล้วมันใช่เรื่องที่เธอต้องมาหลับตอนฉันคุยงานอยู่ไหมเจ้าขา" ฉันรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่อง มันเป็นเรื่องที่เสียมารยาท แต่มันก็ห้ามไม่ได้จริงๆ นี่คะ ก็คนมันเผลอหลับ
"เจ้าขาขอโทษค่ะ" ฉันพูดพร้อมกับก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิด ก้มไปสักพักฉันก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นแล้วลอบมองหน้าพี่เตอร์นิดหน่อย เพื่อจะดูว่าตอนนี้เขาอยู่ในอารมณ์ไหน จะดีขึ้นหรือยัง แล้วฉันก็เจอสีหน้าที่ดูหงุดหงิดสุดๆ ของพี่เตอร์ที่ยังมองดุฉันอยู่เหมือนเดิม
ทำให้ฉันต้องรีบก้มหน้าลงอีกคร
