“นายกับกอหญ้าน่าจะดีกันแล้วนะครับ”
เสียงเข้มรายงานความเคลื่อนไหวที่ตนเองได้รับทราบตลอดระยะเวลาเกือบสองสัปดาห์ เพราะปุรินดื้อดึงจะขึ้นดอยให้ได้ พรรณนารายจำเป็นต้องส่งตุลาการคอยลอบสังเกตสถานการณ์ระหว่างทั้งคู่ว่าจะเดินหน้าต่อไปเช่นไร ท่านกังวลความใจร้อนของหลานชายอาจบ่อนทำลายความรู้สึกภรรยาและเป็นฉนวนทำให้เส้นความสัมพันธ์แสนเบาบางนั้นจบลง แต่น่าแปลกนอกจากไม่โวยวายความเคลื่อนไหวที่ลูกน้องหนุ่มเล่ามาปุรินใจเย็นกว่าที่คิด พอได้ยินเช่นนั้นพรรณนารายจึงเบาใจ
“นายตุลแน่ใจ” คนอาบน้ำร้อนมาก่อนถามย้ำอีกรอบ
“ครับวันนี้ก่อนกลับมาผมเหมือนเห็นทั้งคู่น่าจะพากันไปข้างนอก”
“แล้วกอหญ้าหายโกรธไอ้ปุนได้ยังไง มันทำนิสัยเสียขนาดนั้น”
“แต่อยู่นู้นคุณปุนใจเย็นมากครับ ช่วงหลังมานี้เห็นปั่นจักรยานไปส่งกอหญ้าที่โรงเรียนทุกวัน เช้าถึงเย็นถึงส่วนตอนนี้ที่อยู่ต่อคงเพราะอยากอ้อนให้ใจอ่อนแล้วพากลับมาที่ไร่มากกว่า ถึงคุ
