“คืนนี้ไปหานะ” เขากระซิบที่ริมหู
“หนูนิ่มมีวันนั้นของเดือนค่ะ” เธอกระซิบตอบกลับไป
“หา!” สุดเขตอุทานเสียงหลง คนขับรถคือนายชายเบรกรถหัวทิ่มเมื่อได้ยินเสียงอุทานของเจ้านาย
“คุณเขตเป็นอะไรครับ”
“นั่นสิเป็นอะไรตาเขต อุทานเสียงดัง ตกใจอะไร” คุณสุดหทัยกับนายชายหันมาถาม มองชายหนุ่มตาปริบๆ ในขณะที่นิ่มนาราทำหน้าไม่ถูกเอาเสียเลย
“ปะ.. เปล่าครับ” คนอุทานตอบเก้อๆ หน้าแดงลูบท้ายทอยไปมา
“อ้าว... แล้วอุทานทำไมลูก”
“ผมบอกว่าไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไรสิครับ” คนโกหกไม่เนียนตอบอีก แต่คุณสุดหทัยคร้านที่จะถามเซ้าซี้ บอกให้นายชายขับรถต่อ ในขณะที่นิ่มนาราเปลี่ยนจากหน้าตาเหลอหลาแต่แรกเป็นแอบขำคนที่นั่งหน้าตูมอยู่ข้างๆ จนท้องคัดท้องแข็ง
เสียงไขประตูห้องทำให้นิ่มนาราผวา เธอล็อกประตูแล้ว ใครกันกล้าไขประตูห้องนอนของเธอเข้ามาดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้
ร่างสูงคุ้นเคยที่เข้ามาในห้อง ทำให้เธออ้าปากค้าง เขาล็อกประตู ก่อนจะเดิน
