ขณะที่ฉันมัวแต่มองกุหลาบ อยู่ ๆ เขาก็ยื่นมือที่กำแน่นมาตรงหน้าฉัน ฉันมองมือเขาที่ชูขึ้น ก่อนจะปล่อยบางอย่างลงมาต่อหน้าฉัน
"หัวใจปีศาจของพระพาย" ฉันดีใจมากไปจึงเผลอเรียกชื่อสร้อย ที่เขาให้ ออกมาอย่างลืมตัว
"สาบานสิ ว่านั่นคือชื่อสร้อยของพี่ โถ่...เปลี่ยนได้ไหมครับ"
"พระพายจำได้ว่า มันขาดไปแล้วนี่คะเมื่อคืน"
"ทีแรกพี่ก็คิดว่าคงขาด แต่พอมานั่งดูถึงรู้ว่าแค่ตะขอบิดนิดหน่อย น่าจะตอนที่พระพายดึง พี่เลยซ่อมเอง ยังดีเหมือนเดิมครับ...ว่าแต่จะเรียกมันว่า หัวใจปีศาจจริงเหรอ"
"ก็พี่เสือพูดเองว่ามันคือหัวใจของปีศาจร้าย...ตนนี้" ฉันชี้นิ้วไปที่หน้าอกด้านซ้ายของเขา เขาเลื่อนมือมาจับไว้ก่อนจะยกมือฉันขึ้นไปจูบ และกำไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
"แต่ตอนนี้ปีศาจร้ายได้ตายไปแล้ว ด้วยน้ำมือของพระพาย เหลือก็แต่...ผู้ชายธรรมดา ๆ คนหนึ่งที่พร้อมจะปกป้องดูแลพระพายไปตลอดชีวิต"
"งั้น...พระพายจะตั้งชื่อให้มันใหม่ว่า ดวงใ
