ฉันมองไปรอบห้องก็ไม่เจอ เขากำลังเล่นตลกอะไรเนี่ย ไม่ทันได้เจอสิ่งที่หาเขาก็เดินเข้ามากอดฉันจากทางด้านหลัง แถมยังซบใบหน้าลงกับไหล่ของฉันอีก คนบ้านี่
"อื้อ! พี่เสือจะทำอะไรอ่า...ปล่อยพระพายเดี๋ยวนี้เลยนะ"
"อือ...ขออยู่แบบนี้สักครู่ได้ไหม"เขาทำเสียงเอื่อย ๆ เหมือนจะอ้อนหรือเปล่านะ
"ไม่ได้ค่ะ...พระพายจะไปทานข้าวกับพวกยัยศิเขารอกันอยู่ เอาของมาให้พระพายค่ะ แล้วก็ปล่อยพระพายได้แล้ว"
"แป๊บเดียว" ทีนี้ล่ะทำเสียงดุ
"พี่เสือปล่อยค่ะ พระพายบอกให้ปล่อย" ฉันพยายามดิ้นให้หลุดจากตัวเขา แล้วหันไปตาเขียวใส่ แบบอารมณ์ไม่พอใจมากๆ
"แหวะ...เหงื่อเต็มเลย แล้วยังจะมากอดพระพายอีก ไปอาบน้ำเลยนะ" เขาทำหน้างง หยิบคอเสื้อขึ้นมาดม ยกแขนขึ้นทำจมูกฟุดฟิด
"พี่ตัวเหม็นเหรอ" ที่จริงก็ไม่หรอก แต่เหงื่อที่เกาะพราวบนใบหน้า และเสื้อกล้ามที่แนบเข้ากับร่างกำยำของเขาต่างหาก ที่ทำเอาฉันใจสั่น มันทำให้เขาดูเท่มากแบบผู้ชายสาย
