พิษรักมาเฟีย : ตอนที่ 55
สุดท้ายความรู้สึกบางอย่างก็ทำให้ฉันลุกออกจากเตียงและแต่งตัวเผื่อมาหาคนที่ฉันพูดไว้ว่าจะไม่เชื่อเขาอีก และยังไว้ใจฟังคำสั่งของเขาโดยที่ไม่ใส่สร้อยเส้นนั้นมา ฉันยังไม่รู้เหตุผลของจัสตินทำไมเขาถึงบอกแบบนั้น ฉันมองซ้ายมองขวาเมื่อไม่เห็นลูกน้องของเขาก็รีบเดินไปยังรถสปอร์ตสีแดงเพลิงที่จอดอยู่ในมุมมืด ฉันรีบเปิดประตูเข้าไปนั่งด้านในรถทันที
"หนึ่งชั่วโมงกับอีกห้านาที"
"อะไรของนาย"
"กว่าเธอจะตัดสินใจมาหาฉันไง" จัสตินยกยิ้มมุมปากด้วยความพอใจที่เห็นเธอเข้ามานั่งในรถ ก่อนจะแบมือเพื่อขออะไรบางอย่าง "ขอกระเป๋าเธอ ฉันต้องดูให้แน่ใจว่าเธอไม่แอบเอาสร้อยเส้นนั้นใส่มาด้วย"
"นายจะอะไรกับสร้อยของฉันนักหนา" ฉันพูดพลางส่งกระเป๋าสะพายข้างไปให้เขา เพราะฉันยังคงวางไว้ข้างหัวเตียงเหมือนเดิม
พรึบ!
"จัสติน!" ฉันเรียกชื่อเขาด้วยความไม่พอใจ เพราะเขาเททั้งกระเป๋าฉันออกหมดเลย ของพวกนั้นก
