คุณเหนือแบกตัวของฉันมาที่ห้องนอน เขาไม่ยอมวางฉันลงไม่ว่าจะดิ้นแรงแค่ไหน
ตุบ! ร่างของฉันถูกโยนลงบนเตียง ย้ำนะคะว่าโยน ถึงเตียงมันจะนิ่มแต่ก็รู้สึกเจ็บอยู่ดี
“ทำไมต้องรุนแรงด้วยล่ะคะ” บอกตามตรงว่ามันเริ่มรู้สึกโกรธขึ้นมาอีกครั้ง คุณเหนือจะวางฉันลงดีๆ ก็ได้หนิ ไม่เห็นจำเป็นต้องโยนกันรุนแรงแบบนี้เลย
“เธอพูดไม่ฟังเอง”
“ก็คุณเหนือนั่นแหละงี่เง่า”
“ฉันงี่เง่า ? งี่เง่าตรงไหน”
“ก็ตรงที่ขี้น้อยใจเหมือนผู้หญิงไงล่ะคะ”
โอเคฉันรู้แหละว่าการทะเลาะกันมันคือปัญหาปกติของชีวิตคู่ แต่ก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้สักนิด แต่มันเหลืออดจริงๆ
คุณเหนือพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ เขายกมือขึ้นมาท้าวเอวแล้วจ้องหน้าฉันพร้อมกับใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์
เหอะ! เขาคิดว่าตัวเองหงุดหงิดเป็นคนเดียวหรือไง
“เธอก็เลยประชดฉันด้วยวิธีนี้ว่างั้น ?”
“ทำไมไม่ปล่อยให้รินเดินออกไปนอกบ้านล่ะคะ จะได้รู้ว่าประชดห
