เวลาผ่านไปเกือบสิบหกชั่วโมง พวกเขาก็เดินทางถึงนิวยอร์กโดยสวัสดิภาพ และคาเมรอนและอัญริสาก็พาลูกๆกลับมาที่เพ้นท์เฮ้าท์สุดหรูทีพวกเขาพักอยู่
ณ ประเทศสหรัฐอเมริกา นครนิวยอร์ก
“เฮ้อ ในที่สุดก็ถึงบ้านสักที นี่สิคะความรู้สึกที่เรียกว่าบ้าน” อัญริสาพูดบอกไปแล้วก็ไปนั่งที่โซฟาภายในห้อง พร้อมกับนั่งมองลูกน้อยทั้งสองกำลังคลานเล่นในคอกล้อมของเด็ก เพราะตอนเธอกลับไทยไปเธอไม่ได้รับรู้สึกถึงคำว่าบ้านเลยสักนิด มันคงจะไม่ใช่ที่ของเธอจริงๆ
“หึๆ ก็เพราะนี่คือครอบครัวของคุณไงอันนา บ้านที่มีพ่อแม่แล้วก็ลูกๆ แค่นี้มันก็มีความสุขแล้วล่ะ ผมโชคดีมากเลยนะที่เจอคุณอันนา คุณเป็นผู้หญิงที่วิเศษที่สุดสำหรับผมเลยนะ” คาเมรอนที่กำลังนั่งอยู่กับลูกๆก็พูดบอกไปพร้อมกับรอยยิ้ม เพราะต่อให้ใครจะว่าเธอไม่เหมาะสมกับเขาแต่เขาก็รักเธอไปแล้วทั้งใจ และเขาก็คิดว่าเธอน่ะเหมาะสมกับคนอย่างเขาที่สุดแล้ว
“ปากหวานๆจริงๆเลยนะคะ ไหนบอกมาส
