เขาก้าวลงจากเตียงไปยืนตระหง่าน พร้อมกับปลดตะขอ รูดซิปกางเกงลงจนสุด ก่อนจะปล่อยให้กางเกงเนื้อดีหล่นไปกองกับข้อเท้า ไม่นานเขาก็สลัดมันออกไปอย่างไม่ไยดี
“อาบน้ำด้วยกันนะเดือน”
หล่อนอ้าปากค้าง ห้ามสายตาไม่ให้มองความนูนเป่งที่ดุนดันกางเกงในแบบบ๊อกเซอร์ตัวจิ๋วที่แม็กซิมัสสวมใส่ไม่ได้เลย มันผงาดขดตัวอยู่ในนั้น
คนตัวโตหัวเราะร่วน และรู้สึกขัดเขินนิดๆ เมื่อถูกเดือนกันยาจ้องมองตาแป๋วเช่นนั้น
“เวลาถูกมองแบบนี้ ฉันก็รู้สึกประหม่าเหมือนกันนะ” นิ้วเรียวยาวสีแทนแตะที่ขอบกางเกงในบ๊อกเซอร์ “แต่ธรรมชาติของผู้ชาย...อายแค่วินาทีเดียวเท่านั้นแหละ” แล้วกางเกงในบ๊อกเซอร์ก็ถูกรูดหล่นผ่านสะโพกเพรียวลงไปที่หยุดที่ต้นขาทรงพลัง
จากที่อ้าปากค้างเติ่งอยู่ก่อนหน้านี้ ตอนนี้เดือนกันยาแทบหยุดหายใจเลยด้วยซ้ำ หล่อนจ้องมองส่วนที่ยื่นยาวออกมาจากกลางตัวของแม็กซิมัสอย่างอัศจรรย์ใจ
มัน...มันใหญ่ขนาดนี้แล้วเข้าไปในตัวของหล่
