“หนูพลอยเข้ามาหาย่าหน่อยสิจ๊ะลูก” คุณชนกวนันท์อ้าแขนรอหลานสาวเดินเข้ามาหา พร้อมกับรอยยิ้มอ่อนโยน ส่วนเด็กน้อยก็ทำตัวไม่ถูก ได้แต่มองไปที่มารดาเพื่อถามการตัดสินใจ
“ไปสิคะลูก เข้าไปหาคุณย่าสิ” ลภิสรายิ้มอ่อนให้บุตรสาว ก่อนจะบอกให้เธอเข้าไปหาผู้เป็นย่า ทำให้ร่างน้อยที่อ่อนแอมาตั้งแต่เด็กค่อยๆ เดินเข้าไป ส่วนผู้เป็นย่าก็มองใบหน้าหลานที่ซีดเซียวด้วยความเวทนา ท่านทราบเรื่องอาการป่วยของหลานสาวแล้ว ท่านสั่งให้บุตรชายหาโรงพยาบาลที่ดีที่สุดเพื่อพาหลานสาวไปรักษาตัว หรือหากว่าในเมื่อไทยยังดีไม่พอ ท่านให้บุตรชายหาโรงพยาบาลที่ต่างประเทศเลยก็ได้ ชีวิตหลานสาวที่ท่านเพิ่งรู้ว่ามีจะต้องปลอดภัย ท่านดีใจเป็นอย่างมากที่ได้รู้ว่ามีหลานสาวอยู่บนโลกใบนี้ แต่กลับโชคร้ายป่วยด้วยโรคหัวใจ ช่างน่าเวทนาเหลือเกิน
“ขวัญเอ้ยขวัญมานะลูก เดี๋ยวย่าจะทำให้หนูหาย แล้วเราจะไปวิ่งเล่นที่สนามด้วยกันนะ” คุณชนกวนันท์กอดหลานสาวไว้
