ยามจื่อ [23:00 – 00:59]
ร่างอรชรของอี้เหอก็เดินกลับมาที่เรือนพักของตน นางไม่ได้มีอาการเหนื่อยเพลียแม้แต่น้อย สิ่งที่ต่างออกไปก็คืออาภรณ์และเนื้อตัวที่ดูมอมแมมก็เท่านั้น เพราะทั้งคู่ไม่ได้เปลี่ยนสถานที่กันเลย ยังคงเอากันที่สวนจนกระทั่งคนที่บอกจะเอานางทั้งคืนหมดแรง มังกรไม่สามารถผงกหัวตื่นได้แล้วนางจึงปล่อยให้เขากลับไปพักผ่อน เพื่อวันพรุ่งจะได้มาเอากันอีก
เมื่อเข้ามาก็เห็นว่าท่านแม่ทัพนั้นยังนั่งอยู่
“ยังไม่นอนหรือเจ้าคะ”
“พี่รอเจ้า” คนบนเตียงบอกเสียงอ่อน
อี้เหอชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยขึ้น “ขอข้าไปอาบน้ำก่อนนะเจ้าคะ” สิ้นคำร่างอรชรก็เดินเลี่ยงไปอีกห้อง พักใหญ่นางก็กลับเข้ามา แล้วปีนขึ้นเตียงมาประคองแม่ทัพหนุ่มให้นอนลง
“คนผู้นั้นแข็งแรงมากหรือ ถึงได้” เขาไม่กล้ากล่าวต่อ
“เจ้าค่ะ เขาเก่ง” คนตัวเล็กก็ช่างกระไรตอบตรงเหลือเกิน
“หากพี่หายดี พี่จะไม่ให้เจ้าต้องออกไปอ้าขาใ
