Chapter 1
1247 Words
Chapter 1
Kiss mark
I open my eyes when I feel a bit discomfort in my bed. Iginalaw ko ang aking katawan. I open my eyes more wide.
Huli na nang maramdaman ko ang sakit sa aking ulo.
Napapikit ako at ilang sigundo pa bago dumilat muli. Reminiscing the things happened last night. Sinapo ko ang aking noo habang binabalikan ang bawat detalyeng nangyaari kagabi.
Fuck!
I roam the whole room to see if he's here.
Pero wala,
Ako lang ang nandito.
Paano? Did he left after he aroused? What the heck!
Bumangon ako mula sa pagkakahiga sa kama. I was about to take my step from my bed nang maramdaman ang panghahapdi ng kalagitnaan ng aking hita.
Shit! So totoo nga?
The fuck! James!
After he broke up with me yesterday pagkatapos ay gagawin niya iyon sa'kin? He's completely a jerk.
Mas okay sana kung hindi ako lasing.
Fuck that man!
Pinilit kong makahakbang patungo sa sink. Naghilamos ako to fully awaken my system. Buong akala ko ay panaginip lang lahat nang iyon. Buong akala ko ay dala lang iyon ng alak na ininom ko kagabi.
But knowing the pain from my genital right now is making me more confused. Bakit niya nagawa ang bagay na iyon kagabi after our break-up?
Mababaliw na ata ako sa kakaisip kung ano ba talaga ang plano ni James. Bakit kailangan pa niyang makipaghiwalay?
Kaagad akong pumunta sa harap ng salamin. I fix my self. Kailangan kong puntahan si James. That freaking man!
Gago ba siya? Kung katawan lang ang habol niya sa'kin, huwag na! I can't let him use my body at hayaang masaktan ang damdamin ko.
It's so unfair!
Akmang lilisan sana ako sa pagkakaharap sa salamin nang mapansin ang isang kiss mark sa aking dibdib. It's so clear and bold. Kung hindi ko lang napawi ang suot kong damit ay tiyak na hindi ko ito napansin.
Ngayon, mas lalo lang akong nagtataka.
James isn't used to leave any kiss mark. Kung meron man ay hindi ganito ka linaw.
Mabilis akong lumabas sa cabin to find where's James. I want to clarify what's her real motives. Gusto ko lang malaman kung bakit kailangan pa niyang makipaghiwalay.
I want to make these things clear.
Pagdating ko sa shore, sina Stacy ang bumungad sa'kin kasama ang ibang Girls. Napakunot ako ng nuo nang mapagtantong wala si James dito.
"Okay ka na?" bungad sa'kin ni Stacy.
Nagpatuloy na lang ako sa paghakbang papunta sa kanila. Using my peripheral, I roam the surrounding just to assure if James is not exactly here. Pero wala talaga.
After doing those things last night, ngayon ay magagawa niyang hindi magpakita sa'kin?
"Nakita n'yo ba si James?" I asked them urgently.
"Nasa cottage kasama ang mga boys. They're preparing for our breakfast. Why?" si Aira ang sumagot sa tanong ko.
Hindi ko na sila sinabayan pa sa paglalakbay sa shore. I quickly take my step towards the cottage, fastly and bravely.
Nang makarating sa bukana ng cottage ay kaagad kong nakuha ang atensyon ng mga boys. They're a bit busy.
Si Clint na nasa mesa, inaayos ang pagkakalagay ng mga pinggan. Si Vincent na abala sa paghuhugas ng mga hilaw na seafoods. Si Bryan na nililipat ang mga lutong pagkain sa bowl at si James na nagtitimpla ng inumin.
Now, they're all staring at me.
Matinik kong tiningnan si James pero wala akong nakuhang kahit anong reaksyon sa mga mata niya.
He remained neutral like there's nothing happened last night.
Ano? Parang hangin na lang iyon? Just passing by?
At hanggang ilang beses niya iyon uulitin? Gabi-gabi?
Fuck him! Matapos niya akong hiwalayan?
"I think Ara wants some words with you bro," tinapik ni Bryan si James.
Nang makalabas si James sa cottage ay kaagad kong hinawakan sa kaliwang kamay niya. I drag him away from people's sight.
I want to confront him.
Huminto kami sa kalagitnaan ng maputing buhangin, ilang metro ang layo mula sa cottage.
Tiningnan ko siya sa mata. Halos kainin ko na siya nang buo sa pamamagitan ng mga matutulis kong tingin.
Damn him, why is he still remained in silent? Bakit kailangan pa niyang magmukhang limot gayong maari pa naman naming ayusin ang lahat!
"Fuck James, say something!" I cursed.
"Say what Ara?" sa inaasta niya, para siyang walang alam sa nangyari.
He's really good at playing things like this. Ni hindi ko man lang nakitaan ng kaunting guilty ang kanyang mga mata.
He looks so blind and innocent!
"Fuck James! Tungkol kagabi!" I almost shouted. Hindi na ako nakapagpigil. I want to know what's his real motives.
"Hmmm? I thought you can go to your cabin alone."
Napakunot noo ako.
Dammit! Wala akong makukuhang matinong sagot sa lalaking ito kung magpapaligoy-ligoy pa ako. Hindi niya sasabihin ang totoo hanggat hindi ko sasabihin sa kanya ang aktong nangyari kagabi.
"We make love James! Stop playing like a fool, please." I said desperately.
He smiled innocently. Na parang wala lang sa kanya ang sinabi ko. Na parang pinamumukha niya sa akin na desperada na talaga ako, well I'm really desperate.
"Stop it Ara. Wala na tayo kaya paano nangyari ang sinabi mo? I let you go to your cabin alone last night so it's so impossible." he sincerely said.
Ngumiti ako. Hindi makapaniwala sa inaasta niya.
Really?
Without any hesitant, I slap him with all my force. Naibaling niya ang kanyang mukha. Kitang-kita ko kung paano siya nag react matapos ko siyang sampalin.
Nakaramdam ako ng gaan ng loob matapos gawin 'yon. Maybe because I already made him feel the pain. Pero sa totoo lang, kulang pa 'yan. A simple slap isn't enough.
I can even feel the pain in my palm after slapping him, ganoon kalakas ang sampal ko na iyon.
It suits him. Sa totoo lang ay kulang pa iyan. Parang pinamumukha niya sa'kin na one sided love lang ang meron kami at ako lang iyon!
How dare him!
Kung alam ko lang ay sana hindi ko na pinaabot pa ng limang taon. Hindi sana ganito kasakit ang nararamdaman ko.
"Fuck, Ara! Nagkahiwalay lang tayo, naging desperada at ambisyosa kana. I didn't do anything to you last night at kailan man ay hindi na 'yon mangyayari pa. We're over, so please just accept it and stop that daydreaming!" matigas na wika niya. Kitang-kita ko kung paano bumakat ang panga niya dahil sa galit.
Naiwan akong mag-isa sa kung saan kami nakatirik. He left me after saying those hurtful words.
Am I daydreaming? Sana ganoon na lang iyon.
Sana nga panaginip na lang iyon lahat.
I want to run and shout from anger. I want to slap him over and over again just to make him feel the pain I have right now.
Dammit, I want to hurt him the they he hurt me!
Hindi ko maiwasang tumulo muli ang aking mga luha. I can't even move and I don't know how to move after all.
Oo na! Desperada na ako. Gusto ko lang namang ipaglaban ang pagmamahalang iningatan ko ng limang taon.
I want to fight him, from losing him.
I am desperate, yes! But I'm not imagining. Hindi ako nanaginip.
Paano ako nagkaroon ng marka ng halik sa aking dibdib kung panaginip lang iyon lahat kagabi?
If he's not that guy last night, then who?
Who's that fucking guy who left this kiss mark in my breast? Sino ang lalaking pumasok sa cabin ko kagabi?
Fuck! Sa daming lalaking nandito sa isla, mahihirapan akong hanapin ang walang hiyang 'yon!
- Writer
