When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ซีรีส์เรื่องนี้สนุกมาก ทว่า ไอรดาที่เป็นฝ่ายชวนผู้เป็นแม่ดูกลับดวงตาปรือปรอย สีหน้าเหมือนมีเรื่องคิดหนัก ทำให้คุณหญิงวรรณาที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวเดียวกันหันเหสายตาจากหน้าจอโทรทัศน์มามองที่ลูกสาว ไอรดายังไม่รู้ตัวว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องอยู่ “เรากับตาตฤณไปถึงไหนกันแล้ว” คำพูดสุดจะตรงของคุณหญิงวรรณาทำให้ไอรดาสะดุ้ง แผ่นหลังที่พิงพนักโซฟาเหยียดเกร็งขึ้นมา ก่อนจะเอียงลำตัวมามองหน้าคนเป็นแม่ด้วยอารามตกใจ “คุณแม่!” หรือท่านจะรู้แล้ว “ใครพูดอะไรให้คุณแม่ฟังหรือคะ” คุณหญิงวรรณาขำใบหน้าลูกสาว “แม่เห็นเรานั่งเงียบ ก็เลยคิดว่าสงสัยจะวางแผนเรื่องที่แม่ขอให้เราชวนพี่ตฤณเขามากินข้าวที่บ้าน เพื่อยั่วให้พี่ชายเรารีบปั๊มหลานให้แม่สักที” ไอรดาลอบถอนหายใจโล่งอก ทว่าต้องสะดุ้งโหยงเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธอก็ต้องโทร.ไปชวนหมอนั่นอีก ไอรดาบ่นอุบ “เมื่อไหร่พี่ชายตัวดีของพลอยจะยอมกลับมานั่งเก้าอี้ผู้อำนวยการโรงพ