สองวันต่อมา...
เอี๊ยด!
เสียงรถมินิคูเปอร์สีขาวถูกขับเข้าไปจอดบริเวณลานจอดรถภายในมหาวิทยาลัยชื่อดัง ก่อนที่ร่างบางที่เป็นคนขับจะค่อย ๆ ลงจากรถเดินตรงเข้าไปยังภายในตึกคณะบริหารด้วยท่าทีปกติ ทว่าขณะที่กำลังเดินอยู่นั้น สองเท้าเรียวก็ต้องชะงักไปหลังจากที่เหลือบไปเห็นร่างสูงคุ้นเคยของใครบางคนกำลังเดินสวนทางมาพอดี โซ่ที่เห็นก็ชะงักไปเล็กน้อยไม่ต่าง ก่อนจะเห็นสายตาเรียบนิ่งของรุ่นน้องคนเคยสนิทที่เบือนเมินเดินตรงสวนกับเขาไปอย่างไม่คิดจะทักทายหรือทำเหมือนกับว่ารู้จักกันแม้แต่น้อย ท่าทีของมีนาทำเอาโซ่ที่ยืนนิ่งอยู่อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองตามแผ่นหลังบางที่เดินออกไป ใบหน้าหล่อแสดงออกมาถึงความอึดอัดที่เกิดขึ้นภายในใจ เขาไม่ได้ต้องการให้ความสัมพันธ์ของเขากับคนตัวเล็กเป็นแบบนี้เลยจริง ๆ ภาพรอยยิ้มของมีนาที่เคยมีให้ชายหนุ่มค่อย ๆ ฉายขึ้นมา ทำให้โซ่รู้สึกบอกไม่ถูก
"เฮ้ย มายืนทำอะไรตรงนี้วะ" เสียงเน็ทถามขึ
