ตึก
ตึก
เสียงพี่เทมป์เดินตรงเข้ามาหาฉันที่ยืนอยู่พลางหันไปมองพี่โซ่ด้วยท่าทีปกติ พี่เทมป์ยิ้มทักทายให้กับพี่โซ่เล็กน้อย ซึ่งพี่โซ่ก็ยิ้มบาง ๆ ตอบกลับ ก่อนจะหันกลับมามองหน้าฉันนิ่ง
"ไปกันเลยไหม" พี่เทมป์ถามขึ้นฉันจึงพยักหน้าตอบกลับ แล้วเราสองคนก็เดินตรงไปยังรถของพี่เทมป์ที่จอดอยู่ไม่ไกลทันที ฉันเลือกที่จะหมางเมินใส่พี่โซ่ด้วยความจงใจอีกครั้ง และรับรู้ได้ถึงสายตาคมที่มองตามแผ่นหลังฉันมาอยู่ตลอด
"พี่นึกว่าเราจะกลับกับเขาแล้วซะอีก"
"คะ?" ฉันหันไปมองหน้าพี่เทมป์ด้วยสีหน้างุนงงหลังจากที่ได้ยิน
"คนนี้ไม่ใช่เหรอ พี่โซ่ของเราน่ะ..." ทันทีที่พี่เทมป์พูดจบ ฉันก็ชะงักเงียบไม่ตอบ
"...เวลาที่เล่นกัน พอพ่อแม่เราบอกจะต้องกลับเมืองไทย เราจะงอแงตลอดเลย แต่พอได้ยินว่าต้องกลับไปหาพี่โซ่ เราก็รีบอยากกลับทันที"
"นั่นมันตอนเด็ก ๆ ค่ะ"
"เหรอ...พี่นึกว่าตอนนี้ก็ยังเป็น"
"ไม่แล้วค่ะ ไม่เป็นแล้ว" ฉันตอบก
