“ พี่ชายโกรธอะไรน้องเล็กคะ โกรธที่น้องเล็กออกไปกับพี่นิธิใช่ไหม พี่ชายก็รู้ว่าน้องเล็กไม่ได้อยากจะไปเลย ”
“ พี่ไม่ได้โกรธอะไรทั้งนั้น ”
“ แล้วทำไมทำท่าทางไม่ใยดีน้องเล็กแบบนี้ล่ะ พี่ชายจากน้องเล็กไปตั้งปีกว่า ไม่คิดถึงกันบ้างเลยหรอ ”
คิดถึงสิ คิดถึงมากกว่าที่น้องเล็กคิดถึงพี่อีก รู้ไว้ด้วย คิดถึงจนแทบขาดใจ...
แต่ก็ทำได้เพียงเก็บมันไว้ในใจ สิ่งที่เอ่ยออกมามันช่างสวนทางนัก
“ พี่ก็คิดถึงตามประสาคนใช้ในบ้านที่เคยรับใช้เจ้านายนั่นแหละ เคยอยู่ด้วยกันตลอดมันก็เหมือนอะไรหายไป แต่ว่าไปแล้วพี่ไปอยู่โน่นก็เป็นอิสระ สบายดี ไม่ต้องมีภาระ ” สาวน้อยเริ่มมีน้ำตาปริ่มขอบตา
“ พี่ชายว่าน้องเล็กเป็นภาระเหรอคะ ”
“ ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นสักหน่อย ”
“ หมายความว่าอย่างนั้นแหละ ”
“ น้องเล็กอย่ามางี่เง่าใส่พี่หน่อยเลย พี่กลั
