นี่ยังไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์เลยที่หล่อนต้องอยู่ห่างจากเอวาแต่หล่อนก็คิดถึงเด็กน้อยจนแทบจะขาดใจเสียแล้ว น้ำตาไหลพรากลงมาอาบแก้ม ขณะนั่งมองดวงจันทร์ดวงกลมโตบนท้องนภา เอวาไม่ใช่เพียงคนเดียวที่หล่อนคิดถึง แต่ยังมีเขาอีกคน คิริล อิสไมนอฟ มาร์คิเดฟ ผู้ชายหัวใจกระด้างคนนั้น หล่อนคิดถึงเขา โหยหาและอยากย้อนกลับไปหา แต่ก็รู้ดีว่าไม่มีทางกลับไปได้ ป่านนี้เขาคงมีความสุขกับพี่สาวของหล่อนแล้ว แม้จะพยายามบอกตัวเองให้ยิ้มยังไง แต่น้ำตาก็ยังคงไหลพรากอยู่ดี
ใช่... การจากมาของหล่อนจะทำให้เอวามีชีวิตที่สมบูรณ์ ได้อยู่กับแม่ที่แท้จริง และได้มีพ่อ... พ่อที่สมบูรณ์แบบอย่างคิริล
“เอวา... น้าทำทุกอย่างได้เพื่อหนูนะ... ทำได้ทุกอย่างจริงๆ”
มือบางพยายามยกขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง แต่ยิ่งเช็ดมันก็ยิ่งไหลริน และแน่นอนว่าหล่อนไม่มีทางหยุดความเสียใจยิ่งใหญ่นี้ลงได้เลย
หล่อนคิดถึงเอวา และโหยหาคิริลเหลือเกิน...
“นึกว่าเธอกำลังนั่
