“แหม... คุณคิริลก็... นวลแค่ช้าไปแค่ก้าวเดียวเท่านั้นเองค่ะ ไม่อย่างนั้นคุณคิริลนั่นแหละจะต้องถูกปล้ำ”
คนพูดหน้าแดงก่ำแต่ก็หัวเราะกลบเกลื่อน
คิริลยกมือขึ้นยีผมของภรรยาสาวอย่างรักใคร่เป็นที่สุด
“น่ารักจังเมียของฉันคนนี้...”
เนื้อนวลช้อนตาขึ้นมองพ่อผู้ชายในฝัน มองเขาด้วยรอยยิ้มเบิกบาน
“สัญญานะคะว่าจะรักนวลตลอดไป”
“คำสัญญามันไม่จำเป็นสำหรับความรักของเราหรอกนวล...”
เมื่อเห็นหญิงสาวทำหน้าฉงนจึงพูดต่อไปด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลชวนฝัน พร้อมๆ กับอ้อมแขนที่กระชับรัดแน่นยิ่งขึ้นราวกับต้องการจะหล่อหลอมร่างกายให้เป็นหนึ่งเดียวกันเหมือนกับดวงใจทั้งสองดวงที่กลายเป็นหนึ่งเดียวกันไปแล้ว
“เพราะทุกวินาทีต่อจากนี้ไป... ฉันสาบานด้วยเกียรติยศทั้งหมดของตัวเองว่าจะรัก จะดูแลเธอ จะทะนุถนอมเธอด้วยชีวิตของฉัน เธอจะไม่มีวันต้องเสียน้ำตาอีกนวล... เพราะเธอจะยิ้มจนเบื่อไปเลยทีเดียว”
แล้วคนพูดก็ก้มลงจูบแก้มนวลฟอดใหญ่
