บ้านอิมเมจ
"เป็นคนบ้ากามหรือไง!!!" ร่างบางนั่งทรุดตัวลงบนเตียงนอนภายในห้องส่วนตัว เปิดเพียงโคมไฟสลัวหัวเตียง ไม่มีแม้แต่คำอธิบายใดใดจากปากของคนเป็นสามี ดวงตากลมเริ่มเอ่อน้ำใสๆ กำจิกผ้าปูที่นอนแน่นนึกเจ็บใจ หลังจากดื่มที่ร้านอาหารมา เธอได้โทรบอกนวรีว่าจะมาค้างที่นี่ เพื่อหลีกเลี่ยงการพบเจอเขา เพียงเวลาชั่วครู่ คนเมามายก็เข้าสู่ห้วงนิทราในชุดเดิม
แกร๊ก!
"หึ"
ดั่งภาพความฝัน....ปีศาจดูดุร้ายแววตาน่ากลัว กำลังเดินมาก้มลงจุมพิตบนหน้าผากมน จูบเร่าร้อนจนปากเรียวเห่อแสบ ก่อนจะฉีกกระชากชุดเดรสออกอย่างเบามือ
"อื้อ" ความเปียกเย็นของผ้าชุบน้ำ กำลังไล่ถูผิวบางตามเรือนร่าง ดั่งปีศาจผู้นั้นกำลังกลายร่างเป็นเด็กทารก ตวัดลิ้นเลียยอดเต้าอวบดูดอย่างหิวโหย
ภาพความฝันยังดำเนินต่อเนื่อง สมองพล่าเบลอขาวเลือนลอย ฤทธิ์แอลกอฮอล์กำลังเร่งงาน ไม่อาจลืมตาตื่นจากความฝันได้ ถูกดูดเข้าสู่ห้วงปรารถนา ทำได้เพียงปล่อย
