ฟัดแรงๆ ด้วยความโหยหา
จำปาลืมตาโพลงอยู่ในความสสัวของกระท่อมแคบๆ หล่อนกระเสือกใบหน้าให้เหลื่อมเลยขึ้นมาจากปั้นใหญ่ของพ่อหมอ แลเห็นแสงจันทร์นวลส่องลอดลงมาจากหลังกระท่อม ขณะที่ร่างซึ่งพราวไปด้วยเหงื่อของพ่อหมอ กำลังโยกอยู่บนลำตัวของหล่อนไม่หยุด
หล่อนปล่อยให้มันเป็นไป การร่วมรักที่จำปาไม่ได้เต็มใจเลยสักนิดดำเนินอยู่เนิ่นนาน กระทั่งจอมขมังเวทย์เร่งจังหวะอัดความแข็งแกร่งเข้าไปในร่างกายของหล่อนจนสุดแรงปรารถนา แม้จะขยะแขยงสักเพียงใด หากแต่อาการกระตุกเกร็งด้วยพานพบกับจุดสุดยอดก็เกิดขึ้นไปตามธรรมชาติของร่างกาย
“อูววว เสียวเหลือเกิน…”
จำปายืนยันอาการออแกซั่มด้วยปลายเล็บของหล่อนที่จิกเกร็งอยู่กับแผ่นหลังชื้นเหงื่อและเต็มไปด้วยรอยสักของพ่อหมอ อสุจิขาวข้นทะลักอยู่ในตัวหล่อน พร้อมกับหยาดน้ำตากลมเกลี้ยงที่กลิ้งลงอาบนวลแก้มช้ำแดงของจำปา
หล่อนรู้สึกว่าตัวเองเหมือนผู้หญิงที่ถูกสาป จนต้องเอาชีวิตไป
