When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
และคำว่า ‘บุษบาราตรี’ ที่หลุดออกมาจากปากของชายมากตัณหานั่นเอง… ที่ทำให้จำปาจับได้ทันที ว่าป้าช้อยคือคนที่อยู่เบื้องหลังแผนการอุบาทว์ในครั้งนี้ จนทำให้หล่อนต้องตกอยู่ในภาวะจำยอมอย่างที่เป็นอยู่ ไม่รู้ว่าลุงเข้มแกไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนนักหนา ทำเอาจำปาหอบฮั่ก ตาลอย หายใจติดๆ ขัดๆ ครั้งแล้วครั้งเล่ากับลีลาร้ายกาจสารพัดสารพันที่แกสรรหาเอามาปรนเปรอ “ขอข้าจูบปากเอ็งหน่อยเถอะวะ ปากเอ็งสวยน่าจูบ น่ากินเหลือเกิน…” บอกพร้อมกับแก่นกายที่ฝังลึกลงไปในตัวกลีบเนื้อของหล่อนแรงๆ เพราะในจังหวะที่ต้องโล้ลำตัวหนาเพื่อเข้าไปหาริมฝีปากของหญิงสาวที่หอบหายใจพะงาบอยู่ใต้ร่าง และนาทีนั้นก็เป็นจังหวะที่ริมฝีปากของจำปาเผยออ้าขึ้นมาพอดีด้วยความเสียวสะท้าน ตอนที่ลุงเข้มอัดเน้นแก่นกายเข้าไปในความหนึบแน่นไม่บันยะบันยัง เปิดทางให้ริมฝีปากหนาๆ ของแกผนึกแน่นเข้ากับริมฝีปากอวบอิ่มของจำปาราวกับมีแม่เหล็กดึงดูดเอาไว้ “ดี