EP.3 ความสยองนองเลือด
1268 Words
หลายวันต่อมา วิทลัยเทคนิค A
"ดีจังมีเพื่อนสักทีไม่เคยมีเพื่อนเลย" วาดฝันพูดขึ้นขณะนั่งกินขนมตรงม้าหินอ่อนใต้ร่มไม้กับจิน
“ฉันก็ไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับเธอหรอกค่ะ แต่ไม่มีใครคบคนสวยแบบฉันเลย!”
“สมัยนี้ยังมีคนเหยียดเพศสภาพอีกเหรอเนี่ย ตุ๊ดเกย์ทอมดี้ก็เป็นคนเหมือนกันนะ”
“แต่กับที่นี่ฉันเหมือนตัวประหลาด ดูสายตาพวกนั้นสิเหอะ! ท้อเเท้”
“ถึงจะอ้วนกลมไปนิดปากแดงไปหน่อยแต่ก็น่ารักดีออก ฮ่าๆ”
“นี่ชมปะเนี่ย”
"พวกเธอมีกลุ่มทำรายงานหรือยัง" ชายหนุ่มผู้ร่วมชั้นเดินเข้ามาหาวาดฝันกับจินนี่พร้อมกับเอ่ยถามเสียงเรียบ
“ทำไมเหรอกอฟ...อยากอยู่กลุ่มเราเหรอ เอ๊ะ! หรืออยากอยู่กับวาดฝัน”
“ก็แค่คิดว่าถ้าอยู่กลุ่มสามคนคงทำงานสะดวกกว่า”
กอฟ ชายหนุ่มน่าตาน่ารักสูงขาวเเววตามุ่งมั่นเหมือนเขาจะตกหลุมรักวาดฝันเข้าอย่างเเรง
"ก็ดีนะมีเพื่อนหลายๆ คนคงสนุกดี" วาดฝันเคี้ยวขนมตุ่ยๆ ในปากพร้อมกับยิ้มสดใส
ห้องคณิต
"อาจารย์เรียกหนูมาทำไมเหรอคะ" วาดฝันค่อยๆ นั่งลงตรงเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามอาจารย์
“หนูเรียนเก่งจังแค่อยากเจอเห็นว่าย้ายมาใหม่หน้าตาน่ารักดีจังเลยนะ”
“ขอบคุณค่ะ”
อยู่ดีๆ อีกฝ่ายก็เดินมาด้านหลังของวาดฝัน
"ไหนขอดูหน่อยสิ! เก่งแค่ไหนเชียวทำเลขตรงหน้าให้หน่อยได้ไหม" อาจารย์กระซิบบอกวาดฝันจนเธอต้องเบือนหน้าหนีออกห่างเล็กน้อย
“ทำตอนนี้เลยเหรอคะ?”
“ใช่จ้ะ”
ชายวัยสี่สิบกว่าปียังคงยืนปะกบด้านหลัง เขาโน้มตัวลงมาใกล้จนวาดฝันต้องขยับหนีเพราะหน้าของเขาเกือบแนบชิดแก้มของเธอ
ขณะวาดฝันกำลังสับสน อีกฝ่ายก็เอื้อมมือมาจับเนินอกของเธอ
"ว้ายย! อะ...อาจาย์ทำอะไรคะ" วาดฝันสะดุ้งเฮือกร้องออกมาขณะใช้มือปิดหน้าอกไว้
“ก็หนูน่ารักมากๆ ขอจับนิดหน่อยจะเป็นไรไป!”
“ไม่ได้นะคะ ปะ...ปล่อยหนู”
วาดฝันที่ผิวขาวดูสะดุดตาเธอถูกลวนลามกอดรัดจนเสื้อผ้ายับเยินเเม้จะพยายามดิ้นหนีเเค่ไหนก็ไม่หลุดจากเงื้อมมือของผู้เป็นอาจารย์
โต๊ม ใครบางคนถีบประตูเข้ามา
"โทษทีที่มาขัดจังหวะ! แต่เหมือนว่าจะลืมส่งงานที่ค้างไว้" เสียงดุดันเดินเข้ามาพร้อมกับแววตาเย็นชา ชายหนุ่มวางสมุดการบ้านลงที่โต๊ะข้างๆ ก่อนจะจ้องหน้าอาจารย์ด้วยแววตานิ่งเรียบ
“อ๋อ....ชะ…เชิญเลยครับคุณเบส”
วาดฝันใช้สองมือกอดอกไว้ เสียงหายใจเหนื่อยๆ และแววตาที่เต็มไปด้วยความกลัวกำลังจ้องมองเขาที่เดินเข้ามา
"ช่วยด้วย" วาดฝันพูดทั้งน้ำตาคลอ
ชายหนุ่มมองก่อนจะหันหลังเดินออกไปจากห้องราวกับไม่ได้ยินที่เธอพูด แต่สุดท้ายเขาก็หันกลับมาจ้องอาจารย์ในห้อง
"อ๋อ...อีกอย่างเหมือนที่ตึกสองจะมีประชุมอาจารย์จะไม่ไปเหรอ หรือว่าเลี้ยงไว้ให้เปลืองข้าวสุกเฉยๆ" เบสพูดเสียงเรียบ
“ได้ๆ เดี๋ยวอาจารย์จะไปเดี๋ยวนี้นะ แฮ่ๆ” ชายวัยกลางยิ้มแห้งก่อนจะรีบเดินออกไปอย่างนอบน้อม
"มาเรียนแค่ไม่กี่วันก็เอาตัวมาเเลกเกรดเเล้วเหรอ...น่าสมเพศดี" เบสพูดเสียงทุ้มต่ำขณะจ้องมองที่วาดฝัน
“ไม่จริง! ฉันไม่ได้ทำอะไรต่ำๆ แบบนั้น คงมีแต่คนต่ำๆ ที่คิดแบบนาย...”
เธอเผลอโต้กลับเขาไปจนลืมไปว่าผู้ชายที่เธอกำลังพูดอยู่เป็นมาเฟียที่โหดเหี้ยมตามที่ ผอ. ได้บอกกล่าวไว้
อีกฝ่ายไม่เปลี่ยนสีหน้า เพียงแค่เดินเข้ามาหาวาดฝันก่อนจะกระชากแขนเธอให้ลุกขึ้นยืนอย่างแรง
"โอ๊ยย! เจ็บนะ" วาดฝันร้องออกมาเมื่อถูกกระชากแขนให้ลุกขึ้นยืน
“ไปเล่นกันหน่อย...กะหรี่น้อย!”
ห้องพิเศษ
ห้องพิเศษคือห้องพักส่วนตัวของเบส เขามักมาอยู่ที่นี่เวลาเบื่อๆ เสมอ
เวลานี้เสียงข้าวของหล่นดังกระจาย เมื่อเบสผลักวาดฝันจนไปชนกับโต๊ะวางของอย่างแรง
"ฮึก นายจะทำอะไร...ปล่อยนะ! ฉันไม่ได้อยากมีเรื่อง ขอโทษด้วยถ้าทำให้ไม่พอใจ" วาดฝันเดินถอยหลังหลบอีกฝ่ายที่ตรงเข้ามา เธอรีบพูดด้วยน้ำเสียงสั่นรัวเพราะความกลัว
“เธอรู้กฎดีนิว่าถ้าตายโรงเรียนจะไม่รับผิดชอบ เพราะอำนาจของฉันมันฝังได้ทุกศพ!”
สาวน้อยถอยหลังจนติดกำแพง ไม่มีทางหนีแล้ว!
"อย่านะ....ขอโทษเเล้วไง" วาดฝันเริ่มน้ำตาคลอจนดวงตาพร่ามัว เธอรีบยกมือไหว้เขา หวังให้เขาปล่อยเธอไป
เบสไม่พูดอะไร แค่ยกตัววาดฝันมาวางลงโซฟาอย่างแรงแทน เเรงของชายหนุ่มที่ยกอุ้มเธอกระแทกลงโซฟาทำให้ตัววาดฝันกระเด้งแรง ก่อนที่เขาจะหยิบมีดยาวออกมา
"นายจะทำอะไร คงไม่ฆ่าฉันใช่ไหม...มันบาปนะฆ่าสัตว์ตัดชีวิตอะ ฮึกก" วาดฝันผงกตัวขึ้นมามอง เธอตกใจกลัวแทบสิ้นสติเมื่อเขาชักดาบที่วางไว้อยู่ออกมา
“ไม่ฆ่าหรอกเพราะเธอคือของเล่นชิ้นใหม่ของฉัน” เบสจ้องดุโดยที่มุมปากกระตุกยิ้มบางๆ
เขาวางมีดลงให้วาดฝันคาบมันไว้ตรงปากแล้วเเหวกเสื้อผ้าของเธอออก
"ฮืออ... ฮึกก" วาดฝันน้ำตาไหลเธอจ้องมองไปที่ผู้ชายที่แสนดุร้ายตรงหน้าอย่างสิ้นหวัง
“อย่าเผลอกัดแรงล่ะ...เลือดไหลหมดตัวไม่รู้ด้วยนะ” ชายหนุ่มกระซิบข้างหูวาดฝันด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ
ตอนนี้สองมือวาดฝันถูกมัดด้วยเชือกหนา สาวน้อยร้องไห้จนน้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง ในใจวาดฝันเต้นรัวยิ่งกว่าปืนกล เธอรู้สึกตกใจกลัวจนทำอะไรไม่ถูกแม้จะพยายามตั้งสติให้มากที่สุดแล้วก็ตาม
สุดท้ายชายหนุ่มก็กระชากกางเกงในของวาดฝันออก
"ฮื๊ออ ฮืออ อึกกก" วาดฝันร้องท้วงในลำคอเสียงดังพร้อมกับดิ้นไปมา
“ถ้าเธอทำมีดหล่นออกจากปากฉันจะเสียบมันที่กลางหน้าผากของเธอ เข้าใจชัดเจนเเล้วนะ!”
สาวน้อยได้แต่ร้องไห้สะอื้นตอบกลับเขาไป โดยที่เบสยังคงแหวกกระโปรงเธอออกแล้วก้มลงไปเลียร่อง
"ฮื้ออ อืออ" สาวน้อยกรีดร้องในลำคอจนใบมีดบาดลงตรงมุมปากของเธอ
"บอกเเล้วไงว่าถ้าเธอยิ่งดิ้นระวังเลือดจะไหลออกมาหมดตัวนะ" เบสเงยหน้าขึ้นมาพูดใส่อย่างเย็นชา
สองมือของเขาโยนกางเกงในทิ้งลงบนพื้น ก่อนจะนั่งลงตรงปลายเท้าแล้วจับขาของเธออ้าออก สุดท้ายก็ถกกระโปรงขึ้นสูงโน้มตัวลงไปเลียร่องเล็กๆ โดยใช้เพียงปลายลิ้นเเตะ
สัมผัสเบาๆ ทำเอาวาดฝันสะดุ้งจนตัวสั่นระริกเพราะนี่เป็นครั้งเเรกของเธอ
น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ร้องโวยวายมากไม่ได้เพราะมีดที่คาบไว้เริ่มบาดตรงมุมปากทั้งสองข้างของเธอจนเลือดซิบออกมา
- Writer
