Chapter 13

1514 Words
Sawyer is now patiently waiting for Cassandra to finish changing her clothes. For today's agenda, like as their grandmother planned for them. Gagala daw sila, at wala naman silang ideya kung saan at kung ano ang mga gagawin. Umaayon lang naman sila bilang respect sa matanda. Habang nasa kotse pa lang ay nagtatagisan na ng pride ang dalawa. Meaning, they don't wanna see each others eyes, sapagkat sila'y nakakaramdam na parang naduduling. As for Cassandra, she just hate him so much. Tahimik lang siya at inabala ang sarili sa labas na nadadaanan ng kanilang sinasakyan. After ilang years ay nakarating na rin sila sa wakas sa pupuntahan nila. Para kasing kapag magkasama sila ay napakatagal ng oras. That feeling na sobra kayong allergic sa tao, at ayaw mo ng mapalapit dito, o makikita ito. "Anong lugar na 'to, La?" Puna ni Sawyer sa kaniyang abuela. "Are you blind apo? That's pottery shop!" Hindi alam ni Sawyer kung bakit napalingon siya ni Cassandra after being embarrassed by his grandmother. Nakita niya itong nakatingin sa kaniya, and probably she's laughing at him beneath her mind. Iniwasan ito ng tingin ni Cassandra, as if she's telling him that she doesn't care the shame he's getting. Ang tanga lang. "Uhh, I didn't know. Hindi pa kasi ako nakapunta sa ganitong lugar." He excused and it was the truth. "Now, you know." Anito. Halatang disappointed pa rin sa ginawa niya kay Cassandra. Kung maldita lang si Cassandra, baka sinabi na nito sa kaniyang, 'pasalamat ka, hindi kita nilaglag' kagaya ng nasa mga pelikula. Pumasok na nga sila and a man in his 60's welcomed them. He's wearing a simple brown shirt and a maong short, paired with croc slipper. "Amelia, welcome dito sa aking shop." Masigasig ba pagbati nito. "Amir, salamat sa pagtanggap." At ang mga ito ay nag beso-beso. It's like they're old good friends kaya't kilala ang isa't-isa. "Kailan ka lang nakauwi? Ang tagal na nating hindi nagkita." Anang si Amir. "It's been three days, since I got back. By the way, this guy here is my grandson. He is Sawyer." Si Sawyer ay agad namang lumapit at nakipagkamay kay Amir. "Magandang umaga po, Sir Amir." Bati niya. "While this beautiful girl right here is Cassandra, my granddaughter in law. Siya yung sinasabi ko sayong mahilig sa mga halaman." Tila nakaramdam ng awkwardness si Cassandra dahil hindi niya alam na siya ang magiging dahilan kung bakit sila nandito. Napakagat labi siya. "Magandang umaga po." Malugod niyang pagbati dito. Welcoming itong ngumiti sa kaniya. "Aba'y napakaganda nitong manugang mo, Amelia. At mukhang mabait pa." Puri nito, at wala namang ibang magawa si Cassandra maliban sa pag ngiti. Alangan kung sumimangot siya? "Sinabi mo pa, Amir. Kaya no'ng unang tingin ko pa lang sa kaniya, alam kong makakabubuti siya sa apo ko at sa pamilya namin. She has good traits!" Oh my god, parang lumulutang na nga sa kalawakan si Cassandra nang dahil sa dami ng mga papuring natanggap niya. Samantalang, napansin ni Cassandra na may isang pares ng mata na mainit kung nakatutok sa kaniya. Yun pala, si Sawyer. Nakompirma niya nang bahagya niya itong sinilip sa kaniyang peripheral vision. Napapaigham siya ng tahimik. Neverminding his presence at sumunod na lang sa dalawang matanda. "This is our paseo. Dito namin nilalagay ang mga items na ginawa originally sa store for sale. As explained by what you can see. You may purchase whichever you wish to get." "Can a client also chose to sell their products by placing it here sa paseo niyo po?" Cassandra asked. She's quite interested, kahit na hindi naman siya marunong mag lilok. "Of course! They will have revenues as well, since it's the store does the market." Napapatango si Cassandra, sapagkat nakuha na niya ang sagot sa katanungan niya. Until they reached the area kung saan nila nakikita ang factory, may mga tao naman na nag tatrabaho, but hindi karamihan. Maybe because, pots nowadays are no longer has higher demands kagaya ng dati. "That's a nice strategy, Amir. Kaya hindi na nakakagulat na lumago itong negosyo mo." Biro ni Amelia. Samantala, tahimik lang ang dalawa, at si Cassandra ay inabala ang sarili sa pagtititingin-tingin. Magaganda ang mga gawa ng factory ni Amir, ito lamang ang masasabi niya sapagkat na appreciate niya ang hirap ng proseso ngunit may magandang kinalalabasan. "Hija, apo. May nagustohan ka ba?" Biglang tanong ni Amelia. She almost jumped in shock. "Ang hirap po mamimili, magaganda kasi lahat." She simply said and smiled. "Salamat sa iyang komplemento hija. Talagang pinagsisikap namin sa bawat item na may maganda at kalidad na gawa para hindi mahihinayangan ang mga customers namin kapag sa tuwing sila'y pumunta rito at mamimili." --- Later on, they found themselves in the cafe still inside the premises. Kasama pa rin nila si Amir and they're currently having their snacks with coffee and some slice of cakes. "Hija, I've heard about your late grandmother from Amelia. If you don't mind, may I know her name? Baka nagkataon ay naging customer din namin siya noon dito sa casa." It made Cassandra smile, bakit? She couldn't be more proud on telling about her grandmother. She was her inspiration to get through everything. She took a sip first on her coffee before she started sharing. "Fiona Elisa Ferrer po ang pangalan niya." Nagulat si Amir na kanila namang ikinapagtataka. Sawyer doesn't really care on what's happening, he's just pretending to be listening at may pake. "Oh, she must be my father's one solid customer. And I belive, it was one of her vase na naka display doon sa fame hall." Nang malaman, Cassandra was thrilled and filled with longingness. Kahit ang mga bagay na lamang na tumatayong alaala ng kaniyang Lola ay masilayan at mahawakan niya. She's being emotional na rin. Amelia was entertained as well. "N-Narito pa po ba 'yon? May I see?" --- After their fill, pinuntahan nila ang sinasabing hall of fame at doon nakita ni Cassandra ang alaalang gawa ng kaniyang lola. Sawyer witnessed how vulnerable she becomes with her emotions. He has known her for being stoic, direct and fearless for days, and now, he got to meet this side of her. Which is kind of new. Kasi hindi niya naman expect na may side itong ganito. He literally can't see or sense weakness from her, which is ibang-iba sa kapatid nito na mahal niya pa rin hanggang ngayon. Nang napansin ni Sawyer na nakatingin sa kaniya ang abuela niya that's why he snapped out from his deep thoughts and composed himself. Baka isipin nitong dead over heels siya kay Cassandra which is NOT. But, WHAT?! Isn't he supposed to act as if he's deeply in love with her? Sh*t! Napatingin siya ulit sa abuela niya at nagkandaugagang ngumiti dito na parang may saltik sa ulo. Meaning to say, masyado siyang napaghahalataan na pilit ang ngiti niya. Baka naisip na ng kaniyang lola na PLASTIC ang ginawa niya. Kung bibilangin ang mga palya na nangyari for a few days together, naku, baka't nahalata na nito na nagpapanggap lang sila. Huwag naman sana. On the other hand, sinusulit ni Cassandra ang kaniyang pagkakataon na makapiling ang vase, habang unti-unting binabalikan ang mga masasayang alaala kasama ang kaniyang lola. They let her have the time and moment, kasi minsan lang naman ito at wala sa kanila ang in-expect ang malalaman. When she's satisfied, she finally let go and get back to them. "You okay?" Malamyos na may bahid na pag aalalang tanong ni Amelia. She just nod. "Yes, La. Salamat." Aniya at sinulyapan si Sawyer na nahuli niya namang nakatingin sa kaniya. Agad itong nag iwas ng tingin as if hindi niya ito nakitang nakatitig, sinamahan pa nga ng tikhim. "La, ano pa po ba ang gagawin natin dito? Huwag mo sabihing paggagawain mo rin kami ng vase bago makaalis?" Alintana ni Sawyer na halos magsalubong na ang kilay. This is not just the type of environment na vibes niya. Masyadong boring, wala man lang aliw. "Precisely! Buti nahulaan mo." Sarkastikong wika naman ng kaniyang lola na ikina bagsak ng bahagya ng mga balikat niya. "What?! Hindi ako marunong!" Asik niya. Dinuro siya ng kaniyang abuela, "Let me remind you, walang bobo sa pamilya ko, kaya ngayon, kung hindi mo matutunan, ay hindi kita apo!" The hell? Did his grandma disowned him ng harapan? Napapalunok siya ng mariin. "This is not just one among my scope, La. Baka si Cassandra na lang!" Turo niya naman kay Cassandra, para lang makaiwas sa situwasyon. Wala namang reaskyon si Cassandra, hindi naman siya OA na kagaya ni Sawyer ngayon. "I think I can make it, La. Hayaan na lang po natin siya." Dahil ayaw niya naman painitin at pahabain pa ang alitan, she propsed an idea, which automatically rejected by the old lady. "That's not right, Cassandra. Hindi ako ayon na hindi matuto itong apo ko at ang mga gusto niya lang palagi ang masusunod. Kaya sa ayaw at sa gusto mo, Sawyer, ay gagawin mo!" In the end, Sawyer lose to his grandma. Napapakamot sa buhok at tahimik na napapamura. 'Tang'na talaga,'
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD