หลังจากทานข้าวเสร็จเธอกำลังจะลุกออกจากโต๊ะ ทว่าด้วยขาที่อ่อนแรง เธอจึงล้มลง ในใจพลางคิดว่าคงต้องล้มกระแทกพื้นแน่น แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้นเลย เธอรู้สึกถึงมือที่พยุงรอบเอวเธอไว้ เธอค่อย ๆ หันหลังกลับไปมอง เห็นพ่อเลี้ยงที่โอบกอดเอวเธอไว้ ด้วยที่เขาไม่ได้สวมเสื้อ เธอจึงสัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อของเขา มันทำให้ร่างกายเธอร้อนผ่าว
“ลูกเป็นอะไรไหม” เขาถามด้วยความห่วงใย
“นะ นะ หนูไม่เป็นอะไรค่ะ” เธอหน้าแดงเล็กน้อย
“แล้วเมื่อไหร่พ่อจะปล่อยหนู หนูจะไปอาบน้ำ” เธอพยายามดิ้นขัดขืนเล็กน้อยออกจากอ้อมแขนเขา
“เนื้อตัวพ่อก็เลอะเหมือนกัน งั้นเราไปอาบด้วยกัน” เขาไม่รอให้ลูกสาวตอบตกลง รีบอุ้มเธอในท่าเจ้าหญิงมุ่งตรงไปห้องน้ำทันที
“ปะ…ปล่อยหนูนะ” เธอพยายามขัดขืนตลอดทาง ทว่ากลับไม่เป็นผล ไม่นานก็มาถึงห้องน้ำเขาจึงยอมปล่อยเธอลง
“พ่อเห็นลูกเหมือนไม่สบาย กลัวลูกเป็นอะไรไป”
“หนูอาบคนเดียวได้ค่ะ พ่อออกไปได้แล้ว” เธอพ
