สุดที่รักของนักรบ

ได้ไหมครับ

ข้อความไลน์ ที่เข้ามารัวๆ ทำให้ ความรู้สึกที่เพิ่งจะเริ่มต้น ค่อยๆ เพิ่มมากขึ้นมา นอกจากความหล่อ และความสามารถที่มี คารมและการอ้อนของเขา ก็ไม่ใช่ย่อยเลย

*ถึงบ้านแล้วครับ*

*กำลังจะซักผ้า*

*รายงานตัวครับ*

*พี่ซักผ้าเก่งนะ*

*ถูบ้านก็เก่ง*

เขารายงานความเคลื่อนไหวของตัวเอง แล้วส่งรูปให้เธอดู ใบหน้าที่ยิ้มกว้าง ภายในห้องซักผ้า ในเวลาที่ไม่มีคนใช้บริการ

*ไม่เหนื่อยหรอคะ หนึ่งหมดพลังแล้ว*

เธอตอบกลับเขาไปเท่านี้ แล้วเดินไปอาบน้ำ ใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมง และเดินออกมา ดูโทรศัพท์ ที่เปิดค้างเอาไว้ ก็พบว่า เขาส่งข้อความมารัวๆ อีกแล้ว

*เหนื่อย แต่อยากคุยมากกว่า*

*คุณหนึ่งพักผ่อนนะครับ*

*พรุ่งนี้ พี่ทักหาได้ไหม*

*สะดวกหรือเปล่า*

*มื้อเย็นว่างไหม เจอกันได้หรือเปล่า*

*ขอบคุณนะครับ ที่ให้โอกาสพี่ ได้เรียนรู้กัน*

เธอยิ้มกับข้อความสุดท้าย ที่เขาส่งมา แล้วล้มตัวลงนอน

รูปภาพที่เพื่อนลงในไอจี ส่วนใหญ่เป็นรูปหลายๆคน ที่อยู่ด้วยกัน แต่คนช่างสังเกต แอบเห็นว่า เกือบทุกรูป เขาจะมองมาที่เธอ รูปไม่ชัดเจน เพราะเป็นรูปถ่ายที่ถ่ายตอนเผลอ แต่สำหรับเธอแล้ว รูปน่ารักมาก และเป็นธรรมชาติ จริงๆ

มือบางพิมพ์คอมเม้น ใต้โพสต์ของรูปที่เพื่อนแท้กมา

*ขอเซฟรูปค่ะ*

เจ้าของไอจี กดหัวใจ แล้วส่งรูปภาพมาทางไลน์ให้ทันที รูปที่เขามองเธอ นับสิบรูป ถูกถ่ายเก็บเอาไว้ เพื่อนตัวแสบ ที่รู้ทุกอย่าง ส่งข้อความอวยพรมาให้ ในตอนท้าย

*ไม่รู้ว่า อนาคตข้างหน้า จะเป็นยังไง แต่พี่รบ เป็นคนดีนะ*

น้ำหนึ่งกดสติ๊กเกอร์ตอบกลับไป แล้วยิ้มกว้างอีกครั้ง ก็ดูกันไป เธอคิดแบบนั้น ทั้งที่หัวใจ อ่อนไหวเพราะเขามากแล้ว

รถเอสยูวีคันใหญ่ขับออกจากคอนโดมิเนียมใจกลางเมือง ลูกสาวที่นั่งรถไปกับพ่อ พูดคุยและปรึกษา เรื่องงานตามปกติ ใบหน้าหล่อเหลาของพ่อ ไม่ปรากฎความขุ่นข้องหมองใจให้ลูกสาวเห็นแม้แต่น้อย มีเพียงรอยยิ้ม และน้ำเสียงอบอุ่น เท่านั้น

"หนึ่งไปคุยกับลูกความ แล้วไปบ้านคุณเอกเขาเลยใช่ไหม "

น้องสาวที่บ่นหาพี่สาว งอนพี่ที่ไม่ยอมมาเยี่ยมคนท้องที่กำลังวุ่นวายกับการเลือกซื้อของออนไลน์ ทั้งวัน

"ค่ะ หนึ่งคุยกับลูกความเรียบร้อย ก็จะเลยไปบ้านน้องเลิฟเลย พ่อตามไปไหมคะ "

"ได้ลูก พ่อตามไป "

วันนี้พ่อของเธอ มีนัดกับลูกความที่บ้านเช่นกัน จึงแยกย้ายกันไปทำงาน

"รถหนึ่ง นั่งสบาย เปลี่ยนกับรถพ่อไหม "

ลูกสาวยิ้มหวาน แล้วขยับเข้าไปกอดแขนพ่อ

"ทำไมคะ ไม่อยากให้หนึ่งขับรถเองใช่ไหม "

พ่อพยักหน้ารับทันที

"หนึ่งนอนน้อย วิ่งงานหลายที่ ให้คนรถขับให้ดีกว่า พ่อห่วง "

คำว่าพ่อห่วง ทำให้ลูกสาวที่เป็นลูกรักของพ่อแม่มาตลอด รับปากทันที สิ่งใดที่พ่อบอก แม่เตือน เธอไม่เคยปฎิเสธ แม้แต่น้อย เพราะรู้ดีว่า พ่อกับแม่ คือ คนที่รักเธอ ที่สุด ตลอดมา

คนขับรถ ลูบผมลูกสาวเบาๆ แล้ว ขับรถไปส่ง ที่ร้านกาแฟ ที่ลูกสาวนัดกับลูกความเอาไว้ ก่อนจะ ออกรถไป ก็เห็นว่า มีรถมอเตอร์ไซด์สองคัน ขับตามมาแล้ว

รถเอสยูวีขับออกไปจากตรงนั้น ลูกจะปลอดภัยตราบใดที่พ่อยังคอยระวังให้เสมอ แต่หนึ่งควรจะได้รู้ว่า ตอนนี้ กำลังเจอกับอะไร

เจ้าของร้านกาแฟ ออกมาต้อนรับทนายความสาวด้วยตัวเอง ก่อนจะพาเข้าไปในห้องรับรองแล้ว เริ่มการเจรจาพูดคุย เรื่องที่ตัวเองลำบากใจ อยู่ในตอนนี้

"หนึ่งจะรีบจัดการให้เลยนะคะ "

ทนายความสาวรับปากลูกความ หลังจากพูดคุยเรื่องรายละเอียดข้อสัญญาเรียบร้อย ช่างที่ต่อเติม ร้านกาแฟ โกงเงินของเจ้าของร้านไปหลายแสนบาท ข้อสัญญาและรายละเอียด ระบุเอาไว้ชัดเจน ดังนั้น เธอจะเร่งดำเนินการให้เร็วที่สุด

รถตู้ของที่บ้าน จอดรออยู่ที่หน้าร้านแล้ว และจุดหมายปลายทาง ก็คือ บ้านของคุณเอกกับน้องเลิฟ

เสียงเพลงดังออกมาจากภายในบ้าน ทำให้คนที่มาถึงอมยิ้ม อย่างอารมณ์ดี หญิงสาวสุดเซ็กซี่ สวมเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้น เดินออกมาต้อนรับพี่สาว

"พี่หนึ่ง มาหาน้องจริงๆด้วย "

เพราะนัดแล้วไม่ว่าง หลายรอบ ทำให้คนท้องงอน พี่จริงๆ

"มาแล้ว มีชูครีมมาฝากด้วย " คนท้องตาโตทันที ที่ได้รับของฝาก ป้าบัวที่ตามใจหลานสุดๆ อบชูครีมเมื่อคืน แล้วนำมาฝากวันนี้

โต๊ะกลางสวนสวย ที่ติดแอร์เย็นฉ่ำ มีสองสาวนั่งคุยกันตามประสาผู้หญิง วัยไล่เลี่ยกัน

"ป้าบัว เขาบ่น ว่าพี่หนึ่ง ไม่ยอมมีแฟน พี่หนึ่งยังไม่เจอใครจริงๆหรอคะ "

"ก็ยัง " พี่สาวตอบเสียงเบาไม่เต็มเสียง ทำเอาคนที่แสบ และร้ายกาจ เหล่ตามอง

"พามาเจอพี่เอก สิคะ เสี่ยเอก เขาดูคนเก่ง มองไม่นาน ก็มองออก ว่าดีไม่ดี คาสโนว่า หรือว่า เด็กเนิร์ด "

เพราะสามีของเธอ ร้ายกาจสุดขั้ว ดังนั้น ถ้าเจอพวกร้ายกาจเหมือนกัน ปิดยังไงก็ปิดไม่มิด แน่นอน

"ก็เพิ่งทำความรู้จักกัน ยังไม่ได้อะไร "

"โอเคค่ะ เลิฟจะเชื่อตามนั้น แต่ถ้าพี่หนึ่ง ต้องการตัวช่วย บอกเลิฟนะ เลิฟจะให้พี่เอก ไปสกรีนให้เอง ถ้ามาแบบเกเร จะได้ไม่ต้องถึงมือ คุณลุง "

รถที่จอดด้านหน้าตึก เป็นรถที่ได้รับอนุญาตให้จอดเป็นกรณีพิเศษ ดังนั้น พนักงานรักษาความปลอดภัย จะต้องจำป้ายทะเบียนรถวีไอพี ให้ได้ทุกคัน เอสยูวีคันสวย จอดที่หน้าประตูทางเข้า คนขับรถลงจากรถ ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แล้วเดินเข้าไปในตึก ที่มีร้านค้า หลายร้านและร้านดอกไม้ขนาดใหญ่ ตั้งอยู่

"สวัสดีค่ะ คุณพสุธร " เจ้าของร้าน เอ่ยทัก ทนายความคนสนิทของครอบครัว

"ผมมาขอทานข้าวกลางวันกับคุณเกียรติ "

"เชิญเลยค่ะ ตามสบายเลยนะคะ " เจ้าของร้าน บอกด้วยน้ำเสียงสุภาพ อ่อนโยน แล้วกลับไปทำงานของตัวเองต่อ ปล่อยให้ ฝ่ายชาย คุยกันเอง น่าจะมีเรื่องที่ต้องปรึกษาหารือกัน

พนักงานคนใหม่ ของเอกณัฐ ที่ทำงานที่ชั้นบน ของตึก กำลังจะลงไปทานข้าว กับพี่ๆที่ทำงานด้วยกัน ลิฟต์เปิดออก พร้อมกับร่างสูงใหญ่ ของชายวัยกลางคน ยืนอยู่ข้างในนั้น

"สวัสดีค่ะ คุณพสุธร " ชื่อที่ใครหลายๆคน เอ่ยออกมาทำให้น้องใหม่ ต้องมองอีกครั้งทันที

ใบหน้าหล่อเหลา และมาดที่สุขุม รับไหว้ แต่สายตาจับจ้องไปที่ คนที่มาใหม่ ทันที

"นักรบ พนักงานใหม่ค่ะ คุณพสุธร "

นักรบ เจริญภัทร์กรณ์ ชื่อที่ ได้ยินมาแล้ว หลายครั้ง แต่ได้มาเจอ กันตัวเป็นๆที่นี่ ด้วยความตั้งใจ