เขามองตามนิ้วเรียว แล้วหันกลับมายิ้ม“ประตูบ้านฉันรู้จัก แต่ถ้าจะไล่ให้ไป ฉันไปเปิดประตูห้องนอนเธอดีกว่า พูดดีๆ ไม่รู้เรื่อง ชอบให้ฉันถึงเนื้อถึงตัวก็ไม่บอก ยังคิดถึงรสรักถึงพริกถึงขิง ไม่ต้องออกจากห้องนอนสามวัน สามคืนของเราได้ไหมล่ะที่รัก”
“พูดบ้าอะไร” อนันตาตวาดด้วยความโกรธปนอาย
“เธอยั่วฉันก่อนเองนะอนันตา” โคล์เห็นท่าทางราวแม่เสือดุก็ยิ่งชอบใจ คิดถึงเรือนร่างที่เคยกกกอดด้วยความรักความหลงใหล แม้จะห่างหายมานานแต่มาเจออีกทีมันก็คุขึ้นได้ง่ายจนไม่อยากจะเชื่อ
“ฉันไปยั่วอะไรคุณ อย่ามาพูดมั่วๆ นะ” อนันตาโต้กลับ ไม่เข้าใจว่าเธอไปยั่วเขาตอนไหน เขาไม่มีเหตุผล มาถึงก็พูดจาไม่ดีใส่เธอก่อน แล้วยังทำท่าจะปล้ำเธออีก” ต่อให้เขาเป็นคนทำให้เธอดูสวยขึ้นก็อย่าคิดว่าจะมาหาผลประโยชน์กับเนื้อตัวเธอได้อีก แต่ด้วยกำลังอนันตาคงสู้เขาไม่ได้ แล้วจะได้ว่าคนบ้าคนนี้ถนัดจับปล้ำ ไม่พูดไม่ถาม ปล้ำก่อนซักทีหลังประจำ
เ
