“คุณจะทำอะไร” อนันตาตกใจมากเมื่อเห็นโคล์ผลักหน้าต่างแล้วกระโดดลงไป “ต้องทำขนาดนั้นเลยเหรอ” ขณะที่อนันตาได้ยินเสียงเด็กๆ ยังร้องเรียกด้วยความเป็นห่วง
“แม่ตาทำอะไรอยู่คะ แม่ตาเป็นอะไรหรือเปล่า”
อนันตารีบแต่งตัวแล้วเปิดประตูวิ่งออกจากห้องนอนไปที่ประตูบ้าน ไม่ลืมตรวจเช็กความเรียบร้อย
“รอเดี๋ยวจ้ะ”
เพราะบ้านหลังนี้ไม่ได้ติดแอร์ เด็กๆ เห็นทุกวันว่าแม่จะเปิดประตูเอาไว้เพื่อให้ลมพัดผ่านเข้าบ้านจะได้ไม่ร้อน พอเห็นบ้านปิดแบบนี้ก็นึกเป็นห่วงแม่ขึ้นมา จึงพากันเคาะเรียก
“แม่ตาขา” วันนี้เด็กๆ ลืมบอกว่าทางโรงเรียนจะเลิกก่อนเวลาสองชั่วโมง “หรือพวกเราลืมบอกว่าวันนี้โรงเรียนจะปล่อยไว แม่ตาเลยไม่อยู่บ้าน”
เอ็ดเวิร์ดไม่รู้จะตอบข้อสงสัยของเด็กๆ ยังไง จะบอกว่าทั้งคู่กำลังทำต้มยำรสเด็ดกินกันอยู่ในบ้านก็ไม่ได้
จนกระทั่งเสียงกระแอมกระไอดังมาจากทางด้านหลัง
“เด็กๆ ครับ ทำไมวันนี้กลับมาไวจัง แด๊ดคิดว่าจะมา
