“เมื่อก่อนพี่ไม้ร้องอยากมีน้องไม่ใช่เหรอลูก ตอนนี้พี่ไม้มีน้องเยอะแยะเลยนะ ไม่ดีใจเหรอลูก”
เปรมใจแกล้งแหย่หลานชาย ก่อนจะหัวเราะเมื่อพี่ไม้ทำปากเบะๆ สีหน้าเหมือนคนแบกภาระหนักในชีวิต พลอยให้ผู้ใหญ่คนอื่นหัวเราะขำเด็กชายไปด้วยกัน
“ถึงเวลาแล้วค่ะ”
พยาบาลเปิดประตูมาบอกคนไข้ คนในห้องพากันออกมาจากห้อง ไปรอที่หน้าห้องคลอดอย่างพร้อมเพรียง ปรัชญ์เข้าไปให้กำลังใจภรรยาในห้องคลอดด้วย การผ่าคลอดครั้งนี้มีการวางแผนอย่างดี มีพยาบาลและหมอผู้ช่วย เตรียมพร้อมในการช่วยเหลือ ลินินเลือกที่จะบล็อกหลังแทนการวางยา แม้จะเจ็บมากกว่าแต่เธอเลือกวิธีนี้ โดยให้เหตุผลว่า
“ป่านอยากจะมีสติ อยากเผชิญทุกอย่างร่วมกับปอนด์ค่ะหมอ เราจะอยู่เคียงข้างกันในทุกๆ นาทีนี้ด้วยกัน”
“ไม่ต้องกลัวนะป่าน ฉันจะอยู่ข้างๆ เธอ” ปรัชญ์กุมมือเธอไว้
ลินินยกมือของเขามาวางไว้บนศีรษะของเธอ แม้จะบอกว่าพร้อมเผชิญทุกอย่าง แต่ในใจลึกยังมีความกลัวซ่
