"ลืมแนะนำตัวฉันชื่อ อาชา ลูกชายคนเล็กตระกูลมาเฟีย D.B.K หรือ ดับเบิ้ลคิงห์" เขาแนะนำตัวพลางดีดนิ้วเพื่อสั่งอาหารเครื่องดื่ม "เสร็จแล้วออกไปให้หมด"
"ฉันไม่ดื่มนะคะ"
"ทำไมกัน..ไวน์ราคาขวดหลายแสนบาทเชียวนะ"
"ไม่เคยดื่มและคิดว่ากลิ่นมันแรงด้วยค่ะ"
"แรงไม่เท่ากลิ่นกะหรี่หรอกมั้ง"
คำพูดกระเเทกใจทำให้นามิจ้องหน้าเขาจริงจัง
ผู้ชายอะไรหน้าตาดีแต่คำพูดช่างเลวทราม
"มองแบบนี้คงด่าฉันในใจละสินะ หึ" เขาหยิบไวน์แดงขึ้นมาแกว่ง "ทำอะไรได้บ้างนอกจากนอนคราง"
"คุณซื้อฉันมาไม่รู้หรือไง"
"ต่อปากต่อคำน่าเอาลูกกระสุนฝังกระโหลกเสียจริง"
พูดจบเขารินไวน์อีกแล้วยื่นให้ตัวเล็ก "รับแล้วดื่มซะ หรืออยากโดนเลาะอวัยวะทั้งที่ยังมีลมหายใจ.."
"!!!!"
อึก อึก
นามิรีบคว้าแก้วมายกกระดกดื่มทันที เธอไม่ได้กลัวแต่ไม่ชอบสายตาเหี้ยมที่คอยกดดันแบบนี้
"เป็นไงรสชาติดีไหม" อาชาถามไถ่ "ใบหน้าของเธอแดงจังหรือว่าจะแพ้แอลกอฮอล์"
