CHAPTER 26

1418 Words

Sobra akong natawa sa naging reaksyon niya. Mahirap ba talagang sagutin ang tanong na 'yon? Tinampal niya ang aking noo nang bumunghalit ako ng tawa kaya naapakan ko ang preno nang wala sa oras. Ang resulta, nabundol ko ang sasakyan sa unahan. Pahamak talaga si Daniel, hmmp! "Sa tingin ko, kailangan mo nang mag-taxi papuntang bus terminal. Alam mo naman dito sa atin, matatagalan pa bago maresolba 'to." Ibinaba ko ang windshield ng makita kong bumaba ang driver ng sasakyan na aking nabundol. Gusto kong iparating sa lalaking hindi mahitsura ang mukha sa galit na hindi ako tatakbo at willing na makipag-usap ng maayos. "Hello po," binati ko siya gamit ang aking pinakamabait na tono. "Bumaba ka diyan!"  Naku, patay. Mukhang mahirap kausapin ang lalaki. Boses pa lang nito, nakakatakot na. Per

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD